Ελένη Ζέππου Χαρλαύτη, Δροσιά Μπάκου και Αμαλία Βαρότση Ραγκούση κατά Θύμιου Περσίδη όλες ταυτόχρονα ομού μαζί !!!

Οι Προτάσεις Ζέππου και Προτάσεις Περσίδη

Κυνηγός της Απάτης από Χόμπι!

Δίνονται εδώ σε pdf οι Προτάσεις Ζέππου και οι Προτάσεις Περσίδη (κάτω) στο Εφετείο

Ευθυμίου Περσίδη του Κοσμά, κατοίκου Ζωγράφου,

Ελένης Ζέππου-Χαρλαύτη, δικηγόρου, κατοίκου Αθηνών,

Προσκομίζεται γραμμάτιο προείσπραξης του ΔΣΑ για το κατώτερο όριο δικηγορικής αμοιβής υπ’ αρίθμ. ____________

Αναφέρομαι κατ’ αρχήν στην Έφεσή μου και τους συγκροτούντας αυτή λόγους, ως νόμιμους και βάσιμους καθώς και στις Προτάσεις μου της πρωτοβαθμίου δίκης, επικυρωμένο αντίγραφο των οποίων προσάγω και επικαλούμαι, ως επίσης και στα κατωτέρω σε οικείο τόπο μνημονευόμενα έγγραφα, που επικαλούμαι, ενώ αρνούμαι την αγωγή και τις Προτάσεις της αντιδίκου και των δύο βαθμών, επάγομαι δε ειδικότερα τα κατωτέρω προς επιτρεπτή βελτίωση και συμπλήρωση των λόγων της Εφέσεώς μου.

Πριν από την ανάπτυξη των λόγων Εφέσεώς μου, κρίνεται σκόπιμο να τεθούν υπόψη του Δικαστηρίου για ανετότερη κρισιολόγηση των εισαγόμενων προς κρίση ζητημάτων τα ακόλουθα που αφορούν στη σχέση μου με την ενάγουσα και την πρόκληση αντιδικίας μ’ αυτή, αλλά και την δραστηριότητά μου στο χώρο του καράτε, που υπήρξε η γενεσιουργός αιτία των προσφυγών μου.

Είμαι ηλεκτρολόγος-μηχανολόγος μηχανικός του Ε.Μ.Π. Άρχισα να ασχολούμαι ως αθλητής με τα αθλήματα τζούντο (σε πρωταθλητικό επίπεδο) και καράτε από το 1966. Επί 17 χρόνια (1977-1994) ήμουν ο εκδότης του μοναδικού μηνιαίου περιοδικού αυτών των αθλημάτων «ΔΥΝΑΜΙΚΟ ΤΖΟΥΝΤΟ-ΚΑΡΑΤΕ» (εξώφυλλα των τευχών του δίδονται στο Σχετ-14). Η μακροχρόνια, επί 17 χρόνια, εκδοτική και δημοσιογραφική μου ενασχόληση (έγραφα το 50% της ύλης κάθε μηνιαίου τεύχους των 96 κατά μέσο όρο σελίδων του) είναι υπεραρκετά ώστε να μου έχει δημιουργήσει βαθιά το συναίσθημα της ευθύνης του επαγγελματία δημοσιογράφου.

Το διάστημα 1980-1986 ήμουν γενικός γραμματέας της Ελληνικής Αστικής Εταιρείας Καράτε με την οποία αντιπροσωπευόταν η χώρα μας σε αγώνες του εξωτερικού. Το διάστημα 1986-1994 ήμουν Γενικός Γραμματέας, Πρόεδρος και Επίτιμος Πρόεδρος της «Ελληνικής Ομοσπονδίας Ερασιτεχνικού Καράτε» (ΕΟΕΚ, αναγνωρισμένης από την Γενική Γραμματεία Αθλητισμού και μετεξέλιξη της προηγούμενης αστικής εταιρείας).

Το 1995 ιδρύθηκε η «Πανελλήνια ομοσπονδία Παραδοσιακού Καράτε» (ΠΟΠΚ), η οποία εκ του αθλητικού νόμου έχει ως μέλη μόνο σωματεία και όχι φυσικά πρόσωπα. Μεταξύ των ιδρυτών ήταν και o Π. Δρακόπουλος, ενώ εγώ εγκατέλειψα την ΕΛΟΚ λόγω αντιθέσεων με παρανομίες της διοίκησής της και εντάχθηκα στην ΠΟΠΚ. Η ΠΟΠΚ αναγνωρίστηκε με την απόφαση Πολ.Πρωτ.Αθ. 386/1995 (εκουσία). Ακολούθησε τριτανακοπή της ΕΛΟΚ (τότε «ΕΟΕΚ», με τον ισχυρισμό ότι μαζί με το δικό της "Μοντέρνο Καράτε" εξασκούσε και κάλυπτε και το δικό μας "Παραδοσιακό Καράτε") κατά της αναγνώρισης της ΠΟΠΚ, η οποία απορρίφθηκε με την απόφαση Πολ.Πρωτ.Αθ. 72/1996 (εκουσία). Η ΕΛΟΚ («ΕΟΕΚ») άσκησε έφεση, η οποία έγινε δεκτή - ερήμην της ΠΟΠΚ - με την απόφαση του Εφετείου Αθηνών 10.383/1996. Την απορριπτική αυτή εφετειακή απόφαση τριτανάκοψε η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Παραδοσιακού Καράτε και εκδόθηκε η απόφαση του Εφετείου Αθηνών 3914/2000 η οποία δέχθηκε την τριτανακοπή και ακύρωσε την απόφαση 10.383/1996 του Εφετείου Αθηνών και απέρριψε ως αβάσιμη την έφεση της ΕΛΟΚ («ΕΟΕΚ»). Η ΕΛΟΚ («ΕΟΕΚ») άσκησε αναίρεση κατά της αποφάσεως αυτής, η οποία απερρίφθη με απόφαση ΑΠ 110/2003 (Σχετ-1). Κατόπιν της αρεοπαγιτικής αποφάσεως η ΠΟΠΚ είναι το μόνο αναγνωρισμένο σωματείο Β' βαθμού που ελέγχει και καλύπτει το Παραδοσιακό Καράτε στην Ελλάδα.

Από τον Αύγουστο του 2004 δημιούργησα τον ιστοχώρο www.karate.gr, ο οποίος είναι ένας δικός μου προσωπικός ιστοχώρος, στον οποίο αναφέρομαι δημοσιογραφικά (χωρίς φυσικά να μπορεί να θεωρηθεί «ηλεκτρονικό ΜΜΕ», αφού δεν αποτελεί ηλεκτρονικό μέσο μαζικής ενημέρωσης βάσει του Ν. 3021/2002, Άρθρο 1, § 1, περ. δ, κατά τα πρότυπα των εντύπων εφημερίδων) στο στενό και ειδικό χώρο του αθλήματος του καράτε λόγω της δικής μου υπερ-τεσσαρακονταετούς ειδίκευσης σε αυτό το αντικείμενο και λόγω της παλαιότερης ιδιότητάς μου ως εκδότη συναφούς μηνιαίου αθλητικού περιοδικού επί δέκα επτά (17) ολόκληρα χρόνια.

Όλη η ανωτέρω πορεία μου στο χώρο του καράτε ως αθλητή για πέντε περίπου χρόνια, ως εκδότη και δημοσιογράφου συναφούς μηνιαίου περιοδικού και συντάκτη σχετικού ιστοχώρου για περισσότερο από τριάντα χρόνια, ως διοικητικού αντίστοιχων ομοσπονδιών για περισσότερο από επίσης τριάντα χρόνια καθώς και η σημερινή μου θέση ως προέδρου της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Παραδοσιακού Καράτε αποδεικνύουν το έντονο και συνεχές ενδιαφέρον μου για την πορεία του Παραδοσιακού Καράτε στην Ελλάδα και τον κόσμο.

Η αντιδικία μου με τον Π. Δρακόπουλο, πελάτη της ενάγουσας, πρόκυψε στο χώρο του Καράτε όταν την 30-9-2004 επέδωσα ως Πρόεδρος της ΠΟΠΚ με δικαστικό επιμελητή την από 24-9-2004 εξώδικη επιστολή σ’ αυτόν (Σχετ-15), η οποία αντικατοπτρίζει με ακρίβεια και λεπτομέρεια την αληθινή κατάσταση που επικρατούσε τότε στην ΠΟΠΚ. Η εξώδικη αυτή επιστολή είναι το ισχυρότατο αποδεικτικό στοιχείο που αποδεικνύει ότι ο Π. Δρακόπουλος είναι ο μοναδικός υπεύθυνος για την πορεία της ΠΟΠΚ προς την καταστροφή εμποδίζοντας εσκεμμένα, ώστε να μη χάσει την αρχηγία της ΠΟΠΚ, την πλειοψηφία του ΔΣ, που επηρέαζε, να συνεδριάσει και να ορίσει αρχαιρεσίες πριν τη λήξη της θητείας του, δηλαδή εντός του 2004. Η επιστολή αυτή δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα μου www.karate.gr στο Διαδίκτυο και κοινοποιήθηκε σε όλους τους συλλόγους-μέλη της ΠΟΠΚ, πράγματα που δήλωνα ότι θα έκανα μέσα στην ανωτέρω εξώδικη επιστολή.

Για τα γραφόμενα σε αυτή την επιστολή ο Π. Δρακόπουλος κατέφυγε δια της ενάγουσας, ως πληρεξούσιας δικηγόρου του, σε ασφαλιστικά μέτρα και μήνυση όχι αμέσως αλλά μετά από δέκα μήνες και εσκεμμένα ακριβώς δέκα ημέρες πριν από τις παράνομες εκλογές της 14-8-2005 (πιο κάτω), που διενήργησε με τους συνεργάτες του, ώστε να μην συμμετάσχω σε αυτές. Από τα ασφαλιστικά μέτρα παραιτήθηκε με δήλωση της ενάγουσας (Σχετ-16) αφού πρώτα απορρίφθηκε η προσωρινή διαταγή (Σχετ-17) που ζήτησε και από την έγκλησή του αθωώθηκα λόγω του εκπροθέσμου της υποβολής της (Σχετ-18) (και εδώ καθαρογραμμένη). Είναι προφανές ότι, α) των ανωτέρω ασφαλιστικών μέτρων και μήνυσης σκοπός ήταν η απειλή και τρομοκράτησή μου δέκα ημέρες προ των αρχαιρεσιών της ΠΟΠΚ και όχι η προσχηματικά προβαλλόμενη ουσία τους, και β) αυτό ήταν ιδέα κάποιου που γνωρίζει να εκμεταλλεύεται τις δικονομικές διαδικασίες και όχι του Π. Δρακόπουλου, ο οποίος αν επιθυμούσε θα στρεφόταν εναντίον μου από τον Οκτώβριο του 2004.

Αμέσως μετά από αυτή την επιστολή μου προς τον Π. Δρακόπουλο, το Σεπτέμβριο του 2004, η αντιπαράθεσή μας χωρίσθηκε σε δύο κατευθύνσεις: μια για την επικράτηση στη διοίκηση στις ΠΟΠΚ και μια προσωπική στην οποία ο Π. Δρακόπουλος, επιδιδόμενος σε ένα παραλήρημα αγωγών και μηνύσεων, προσπαθεί να με εξοντώσει ηθικά και οικονομικά, επειδή αποκαλύπτω τις παράνομες πράξεις του. Προέκταση αυτού του πολέμου του Π. Δρακόπουλου εναντίον μου αποτελεί και η αγωγή και η μήνυση της ενάγουσας εναντίον μου, αφού όλος αυτός ο πόλεμος διεκπεραιώνεται από το γραφείο της, του οποίου ο Π. Δρακόπουλος έγινε ο πιο καλός πελάτης.

Πέρασε το τέλος του 2004 και μπήκε το 2005 με την ΠΟΠΚ κάτω από κενό διοίκησης. Περί τους δέκα νέοι σύλλογοι, με τεχνικό αρχηγό τον Γιώργο Τσόγκα, που απαιτούσαν να είναι ο Π. Δρακόπουλος εκτός ΔΣ επειδή και αυτός ήταν τεχνικός, όπως ορίζει ο αθλητικός νόμος, υπέβαλαν κρυφά από τον Δρακόπουλο (γνωστό τέχνασμα υφαρπαγής διοίκησης ομοσπονδίας στο χώρο του αθλητισμού) αίτηση στο Πρωτοδικείο για ορισμό προσωρινής διοίκησης. Ήμουν εγώ που ειδοποίησα την ενάγουσα για αυτή την αίτηση ώστε να παρέμβει στη συζήτηση με τους συλλόγους του Δρακόπουλου. Το αποτέλεσμα ήταν η 2499/2005 (Σχετ-6) απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών να ορίσει προσωρινή διοίκηση με πέντε άτομα στα επτά από τα αιτούντα σωματεία του Γ. Τσόγκα και δύο από τα παρεμβάντα δια της ενάγουσας σωματεία του Π. Δρακόπουλου.

Οι δύο πλευρές, Τσόγκα και Δρακόπουλου, αφού αρχικά αντιδίκησαν με ασφαλιστικά, αγωγή και έφεση της ενάγουσας για λογαριασμό των συλλόγων του πελάτη της κατά των συλλόγων του Τσόγκα, στη συνέχεια συνεργάστηκαν και διενήργησαν προσυμφωνημένες, αλλά τελικά διάτρητες παρανομιών εκλογές την 14-8-2005, εκ των προτέρων άκυρες, διότι έγιναν χωρίς οι οργανωτές τους να έχουν παραλάβει από τη γραμματεία της ΠΟΠΚ (δηλαδή από εμένα) και να έχουν στην κατοχή τους τα στοιχειώδη εφόδια για τη διενέργεια νόμιμων εκλογών, δηλαδή το μητρώο μελών της ΠΟΠΚ, το ταμείο και τα στελέχη των αποδείξεων είσπραξης συνδρομών για την ταμειακή τους ενημερότητα, τα φύλλα αγώνων, όπου φαίνονται οι δέκα αθλητές κάθε σωματείου-μέλους στους αγώνες του προηγούμενου ημερολογιακού έτους, όπως απαιτεί ο νόμος για το δικαίωμα ψήφου στις σωματείου, και τη σφραγίδα στις ΠΟΠΚ.

Το αποτέλεσμα των παράνομων εκλογών ήταν τέσσερα μέλη στα επτά από την πλευρά του Τσόγκα (και επί πλέον οι αναπληρωματικοί) και τρία μέλη από την πλευρά του Δρακόπουλου με πρόεδρο την ενάγουσα Ελένη Ζέππου-Χαρλαύτη, πληρεξούσια δικηγόρο του πελάτη της Π. Δρακόπουλου ως δήθεν «πρόσωπο κοινής αποδοχής». Σε προηγούμενο χρόνο η ενάγουσα με είχε ρωτήσει αν θα την δεχόμουν ως πρόεδρο της ΠΟΠΚ και της είχα απαντήσει: «Ποιά είστε εσείς στο χώρο του καράτε;» Συνεπώς η ΠΟΠΚ είχε περάσει στον έλεγχο του Τσόγκα με αντάλλαγμα την θέση της προέδρου σε άνθρωπο απολύτου εμπιστοσύνης του Δρακόπουλου, δηλαδή την ενάγουσα, η οποία ποτέ δεν είχε προσφέρει αφιλοκερδώς φίλαθλη εργασία προς την ΠΟΠΚ αλλά πάντα είχε σχέση με αυτήν αμειβόμενης παροχής υπηρεσιών ως δικηγόρος. Και πραγματικά, ως έδρα της ΠΟΠΚ ορίστηκε το γραφείο της ενάγουσας, όπως αποδεικνύεται από το προσκομιζόμενο σχετικό πρακτικό του τότε ΔΣ, (Σχετ-19).

Με αίτηση ενός σωματείου-μέλους της ΠΟΠΚ για ακύρωση των εκλογών της 14-8-2005 οι εκλογές αυτές ακυρώθηκαν με την απόφαση 3433/24-8-2006 (Τακτικής Μονομελούς, Σχετ-8). Ακολούθησαν ο ορισμός προσωρινής διοίκησης με την 3121/21-5-2007 (Σχετ-20) με την οποία διορίσθηκα στο ΔΣ και στη συνέχεια εκλέχθηκα πρόεδρος και οι νόμιμες εκλογές της 20-9-2008 (Σχετ-21) στις οποίες εκλέχθηκα στο ΔΣ και στη συνέχεια εκλέχθηκα πρόεδρος, θέση την οποία κατέχω μέχρι σήμερα.

Παράλληλα με τις διαφορές μας στη διοίκηση της ΠΟΠΚ, είχα καταγγείλει τον Π. Δρακόπουλο από το www.karate.gr για τη διατροφή-απάτη της λεγόμενης «Διατροφικής Ζώνης», που προωθεί χωρίς να είναι γιατρός ή διατροφολόγος, ισχυριζόμενος ότι η συγκεκριμένη διατροφή θεραπεύει ανίατες ασθένειες (καρκίνο, αλτσχάιμερ, σκλήρυνση κατά πλάκας, κ.α.), και για πλαστά διπλώματα καράτε που είχε εκδώσει όσο ήταν πρόεδρος της ΠΟΠΚ, με αποτέλεσμα, πνέοντας μένεα, να υποβάλει 5-6 αγωγές και 5-6 μηνύσεις εναντίον μου πάντα δια του γραφείου της ενάγουσας, ως καλός πελάτης όπως προαναφέρθηκε.

Για τους ανωτέρω λόγους η ενάγουσα ανέλαβε την προεδρία της ΠΟΠΚ, για να εξυπηρετήσει και καλύψει τον πελάτη της στον τομέα των πλαστών διπλωμάτων καράτε (τα οποία έχουν ακυρωθεί όλα από τη σημερινή διοίκηση της ΠΟΠΚ) προφανώς αμειβόμενη για αυτή της την ενασχόληση, διότι ποτέ μέχρι τότε (και ποτέ μετά από τότε) δεν είχε προσφέρει τίποτα αφιλοκερδώς στην ΠΟΠΚ ως φίλαθλη του αθλήματος.

[Παρενθετικά διευκρινίζω τι σημαίνει φίλαθλη προσφορά: όταν ήμουν μέλος του ΔΣ της ΕΛΟΚ κάναμε συνεδριάσεις ΔΣ μια-δύο φορές στις δέκα πέντε μέρες (καθημερινές) από τις 10:00 το βράδυ μέχρι τις 4:00 ή και 6:00 το πρωί (οπότε πηγαίναμε κατευθείαν στις δουλειές μας χωρίς να κοιμηθούμε), ενώ ένα Σαββατοκύριακο το μήνα χανόμασταν από τις οικογένειές μας για να διοργανώσουμε διήμερους αγώνες σε κάποιο στάδιο. Και όλα αυτά επιπλέον των εργασιών που αναλάμβανε να διεκπεραιώσει ο καθένας χωρίς φυσικά καμιά αμοιβή! Και αυτά γίνονταν για δέκα μήνες το χρόνο επί δέκα πέντε χρόνια!]

Τέλος, σήμερα ο σύλλογος του Π. Δρακόπουλου, και άρα και ο ίδιος, δεν είναι πλέον μέλος της ΠΟΠΚ, διότι έχει διαγραφεί, αφού τηρήθηκαν από την ΠΟΠΚ όλες οι νόμιμες διαδικασίες διαγραφής, όπως τις ορίζει ο αθλητικός νόμος 2725/1999, και ο Π. Δρακόπουλος δεν προσέβαλε τις αποφάσεις αυτές της ΠΟΠΚ σε κανένα στάδιο των διαδικασιών.

Αυτή ακριβώς τη συμπεριφορά της ενάγουσας τη θεωρώ απαράδεκτη για δικηγόρο και αντιβαίνουσα προς τη δεοντολογία του επαγγέλματός της, πράγμα που το κατήγγειλα έντονα από τις ιστοσελίδες μου, όταν έβλεπα να καταστρέφεται η ΠΟΠΚ, αλλά πάντα μέσα στα πλαίσια της ελεύθερης έκφρασης δημοσιογράφου που ασκεί κριτική σε δημόσιο πρόσωπο, ως δημοτικής συμβούλου του δήμου Παλαιού Ψυχικού από το 2002, υποψήφιας δημάρχου στον ίδιο δήμο το 2006 και προέδρου πανελλήνιας αθλητικής ομοσπονδίας (2005-2006). Και πραγματικά από αυτές τις πράξεις της ενάγουσας η ΠΟΠΚ έχασε τρία χρόνια ομαλής λειτουργίας και στερήθηκε του δικαιώματός της να διεκδικήσει κάποιες επιχορηγήσεις που εδικαιούτο από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού.

Εκ των ανωτέρω πραγματικών περιστατικών αποδεικνύεται ότι όλες ανεξαιρέτως οι οξείς εκφράσεις μου στο πρόσωπο της ενάγουσας, η οποία παρά την αντιδικία με αντίπαλους συλλόγους συνεργάσθηκε με αυτούς για την θέση της προέδρου, παρά το προφανές παράνομο των αρχαιρεσιών της 14-8-2005 αποδέχθηκε τη θέση της προέδρου, παρά το προσωπικό της κώλυμα ως υπό σχέση παροχής υπηρεσιών προς την ΠΟΠΚ και τους συλλόγους της βάσει του Ν. 2725/1999, παρά την προεκλογική υπεραπασχόλησή της ως υποψήφια δήμαρχος του δήμου Ψυχικού, κτλ., κτλ., ποτέ δεν παραιτήθηκε από το ΔΣ της ΠΟΠΚ, όπως αποδεικνύεται από το εξώδικό της προς εμένα (Σχετ-22), αλλά έμεινε απλό μέλος σε αυτό και παρείχε το γραφείο της ως έδρα της ομοσπονδίας, ώστε να την ελέγχει προς χάρη του πελάτη της, δεν είναι τίποτα άλλο από αξιολογικές κρίσεις απορρέουσες από πραγματικά περιστατικά και αποτελούν δυσμενείς κρίσεις και εκδηλώσεις που γίνονται για την εκτέλεση νόμιμων καθηκόντων μου ως δημοσιογράφου για την ενημέρωση του κοινού και τη διαφύλαξη των δικαιωμάτων της ΠΟΠΚ και των συλλόγων της (Άρθρο 367 Π.Κ.)

Γνωρίζοντας από πριν ότι θα βρεθώ κατηγορούμενος για αυτά μου τα δημοσιεύματα είχα ήδη φροντίσει να αποδεικνύω μέσα σε αυτά πρώτα την αλήθεια και εξ αυτής να καταλήγω σε συμπεράσματα. Συνεπώς, οι αποδείξεις της αλήθειας των εκφράσεών μου εμπεριέχονται στα ίδια αυτά τα δημοσιεύματα. Η εσκεμμένη παράθεση από την ενάγουσα ολόκληρων των δημοσιευμάτων μου στην αγωγή της και η παντελής έλλειψη συγκεκριμενοποίησης των ψευδών περιστατικών που δήθεν διέδωσα σε αντιπαραβολή με τις αληθινές τους εκδοχές καθιστά την αγωγή αόριστη και «αναθέτει» στην ουσία στους δικαστές της εκδίκασης σε πρώτο βαθμό να συγκεκριμενοποιήσουν τις κατηγορίες. Αυτό έχει σαν συνέπεια να χάσω ουσιαστικά τον πρώτο βαθμό εκδίκασης, διότι τις ακριβείς κατηγορίες τις έμαθα από την εκκαλουμένη απόφαση 5386/2009 και όχι από την αγωγή, πράγμα που ισοδυναμεί παραβίαση της «αρχής της ισότητας των όπλων» και άρα οδηγούμαι σε «μη δίκαιη δίκη» κατά την έννοια του Άρθρου 6 §1 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

1.- Με τον πρώτο λόγο της Εφέσεώς μου παραπονούμαι κατά της προσβαλλομένης απόφασης ότι αυτή κατ’ εσφαλμένη εφαρμογή και ερμηνεία της διατάξεως του άρθρου 216 ΚΠολΔ απέρριψε σιωπηρά την ένστασή μου αοριστίας της αγωγής, ενώ αν ορθά εφάρμοζε τη διάταξη αυτή έπρεπε να απορρίψει την αγωγή ως απαράδεκτη, λόγω αοριστίας, δεδομένου ότι δεν περιέχει ακριβή περιγραφή του αντικειμένου της δίκης και συγκεκριμένα διότι δεν αναφέρει σ’ αυτή με ποιες εκφράσεις, λέξεις θίγεται η τιμή και υπόληψή της, ώστε να υπάρχει αιτιώδης σύνδεσμος με αυτές και του αποτελέσματος.

Αναφέρομαι κατά λοιπά στις Πρωτόδικες Προτάσεις μου υπό το κεφ. ΙΙ, σελ. 5, 6.

Βελτιώνοντας το λόγο αυτό Εφέσεώς μου και προς διευκόλυνση του Δικαστηρίου για άνετη παρακολούθηση των ισχυρισμών της αγωγής, που περιέχουν μια αφόρητη κωλυσιεργία, παρατίθενται οι αποκρούσεις αυτών κατά κατηγορίες ισχυρισμών, όπως καταγράφονται στο κείμενο των Πρωτόδικων Προτάσεών μου και στην Προσθήκη-Αντίκρουση αυτών από σελ. 4 κ.ε., στις οποίες και αναφέρομαι.

α) Διαδίδω, δήθεν, ότι η ενάγουσα διαπράττει απάτες και πλαστογραφίες. Κανένα από τα επίδικα κείμενα δεν αναφέρει ότι η ενάγουσα είναι εκείνη η οποία διέπραξε απάτες και πλαστογραφίες. Απλώς διαπιστώνεται ότι διαπράχθηκαν απάτες και πλαστογραφίες σε διαδικασίες και αρχαιρεσίες, ιδίως στις αρχαιρεσίες της 14.8.2005 της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Παραδοσιακού Καράτε, και ότι η ενάγουσα εκλέχθηκε Πρόεδρος από τις παράνομες αυτές διαδικασίες, άλλως τις ανέχθηκε (αφού, όπως αναφέρει η ίδια η ενάγουσα στις Προτάσεις της, παραιτήθηκε 6 μήνες μετά! – σελίδα 3, στιχ. 22-23 Προτάσεων: «… επί 6 μήνες ως εκλεγμένη Πρόεδρος του Δ.Σ. …»).

«… Μετά από απάτες και πλαστογραφίες στις παράνομες αρχαιρεσίες της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Παραδοσιακού Καράτε, … ανέλαβε να καλύψει, …» και «… έχει αποδεχθεί να διοικεί μέσα σε απόλυτη παρανομία μια αθλητική ομοσπονδία με έντονες υπόνοιες πλαστογραφιών…» (Από 19.1.2006 κείμενο, σελίδα 5 αγωγής).

Από την ανάγνωση και μόνο των επιδίκων κειμένων προκύπτει ότι πουθενά δεν κατηγορώ την ενάγουσα, ούτε υπαινίσσομαι, ότι διέπραξε απάτες ή πλαστογραφίες, αλλά απλώς επισημαίνω ότι έγιναν απάτες και πλαστογραφίες. Τούτο τόνισα και κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, όταν εκλήθην από το Δικαστήριό σας να παράσχω διευκρινίσεις.

Τα γεγονότα αυτά αποδεικνύονται πλήρως από τις προσαγόμενες και επικαλούμενες δικαστικές αποφάσεις (ιδίως από την τελεσίδικη απόφαση Μον.Πρωτ.Αθηνών 3433/24.8.2006 τακτική – Σχετ-8). Ουδεμία πρόθεση έχω να συκοφαντήσω την ενάγουσα, εν προκειμένω δεν αναφέρεται καν το όνομά της, τα δε περιστατικά που αναφέρω είναι αληθινά και διαπιστωμένα τελεσίδικα δικαστικά.

β) Ότι η ενάγουσα δεν έχει σχέση με το άθλημα του «παραδοσιακού καράτε», ότι είναι εικονική Πρόεδρος της Π.Ο.Π.Κ., και ότι προωθεί συμφέροντα του πελάτη της και πρώην Προέδρου της Π.Ο.Π.Κ. κ. Παναγιώτη ΔΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ. «… ανέλαβε να καλύψει, … ως μη έχουσα καμιά προηγούμενη αθλητική σχέση με το άθλημα και την ΠΟΠΚ από τη θέση της "εικονικής προέδρου" … πελάτη της Παναγιώτη Δρακόπουλου…» (Από 19.1.2006 κείμενο, σελίδα 5 αγωγής).

Το ότι η ενάγουσα ουδεμία σχέση ή γνώση έχει με το άθλημα του παραδοσιακού καράτε το ομολογεί (352 ΚΠολΔ) η ίδια («… όπως προκύπτει από τη δήλωση της υποψηφιότητάς μου (Σχετ-23), η οποία δεν προϋποθέτει γνώση του αθλήματος του παραδοσιακού καράτε …», σελίδα 3, στιχ. 1-2 Προτάσεων, αλλά το βεβαίωσε και η μάρτυράς της στο ακροατήριο.

Ο χαρακτηρισμός της ενάγουσας ως «εικονικής προέδρου» της ΠΟΠΚ, αποδεικνύεται από την απόφαση Μον.Πρωτ.Αθηνών 3433/24.8.2006 τακτική (Σχετ-8) που ακύρωσε τελεσίδικα τις αρχαιρεσίες της ΠΟΠΚ της 14.8.2005.

Το ότι η ενάγουσα έχει πελάτη της τον κ. Παναγιώτη ΔΡΑΚΟΠΟΥΛΟ το ομολογεί (352 ΚΠολΔ) η ίδια («… ήμουν πληρεξουσία δικηγόρος του προηγουμένου από τον εναγόμενο Προέδρου της ΠΟΠΚ και δασκάλου του καράτε κ. Παναγιώτη Δρακόπουλου, ο οποίος με πρότεινε ως πληρεξουσία δικηγόρο στην ΠΟΠΚ …», σελίδα 2, 3η παράγραφος Προτάσεων.

Τα παραπάνω, ουδεμία προσωπική μου εμπάθεια απέναντί της εμπεριέχουν, είναι απλώς πιστή απεικόνιση της πραγματικότητας.

γ) Ότι «… έχει παραπλανήσει το Δικαστήριο προτείνοντας άτομα με κωλύματα για προσωρινή διοίκηση,…» (Από 19.1.2006 κείμενο (σελίδα 6 αγωγής).

Και αυτό είναι πλήρως αληθές. Η μάρτυρας της ενάγουσας (σύζυγος δικηγόρου και συνεργάτης του στο δικηγορικό του γραφείο, κατά δήλωσή της) δήλωσε στο ακροατήριο «… απ’ ό,τι ξέρω απαγορεύεται να είναι μέλος της διοίκησης της Ομοσπονδίας αθλητής …».

Τα κωλύματα της ενάγουσας να λάβει μέρος στη διοίκηση της ΠΟΠΚ, σύμφωνα με τα αρθ. 3 παρ. 6, και αρθ. 21 του Ν. 2725/1999 (προσαγόμενος, Σχετ-24), προκύπτουν από το ότι η ενάγουσα είχε σύμβαση ανεξαρτήτων υπηρεσιών με την ΠΟΠΚ, ως πληρεξουσία δικηγόρος αυτής. Τούτο ομολογεί η ενάγουσα στη σελίδα 2, 3η παράγραφο των Προτάσεών της, όπου αναφέρει ότι «… ήμουν πληρεξουσία δικηγόρος του προηγουμένου … Προέδρου της ΠΟΠΚ … Παναγιώτη Δρακόπουλου … ο οποίος με πρότεινε ως πληρεξουσία δικηγόρο στην ΠΟΠΚ …» και ότι «… χειρίστηκα … το θέμα της αναγνώρισής της και δη την αντιδικία της με την Ελληνική Ομοσπονδία Καράτε στον Β’ βαθμό … έκανα τροποποίηση του καταστατικού της ώστε να εναρμονιστεί με την αθλητική νομοθεσία … τροποποίηση-προσαρμογή στο Ν. 2725/1999 …» Η σύμβασή της αυτή ήταν αμειβόμενη (βλ. προσαγόμενες και επικαλούμενες αποδείξεις της ενάγουσας προς την ΠΟΠΚ αριθ. 276 / 12.2.2001 ποσού 180.000 δρχ. και αριθ. 285 / 20.2.2001 ποσού 180.000 δρχ. – Σχετ-9 και 10, ως και χειρόγραφη κατάσταση αναλυτικής χρέωσης, με τα ίδια τα γράμματα της ενάγουσας – Σχετ-11). Από κανένα αποδεικτικό στοιχείο δεν προκύπτει ούτε αποδείχτηκε ότι η σύμβαση αυτή έληξε ή καταγγέλθηκε, αντίθετα πιθανολογείται ότι παρέμενε ισχυρή τουλάχιστον μέχρι τον Ιανουάριο 2006 (που, όπως αναφέρει η ενάγουσα, παραιτήθηκε από Πρόεδρος της ΠΟΠΚ – όχι όμως από μέλος του Δ.Σ. της ΠΟΠΚ!)

Εκτός όμως από αυτά, η ενάγουσα ομολογεί στη σελίδα 2, 2ο στίχο από το τέλος των Προτάσεών της, ότι είναι μέλος του Συλλόγου Παραδοσιακού Καράτε Ψυχικού, αλλά και πληρεξούσια δικηγόρος του (!) με αμειβόμενη σύμβαση ανεξαρτήτων υπηρεσιών (Σχετ-20 και 21 από το τελευταίο αυτό σχετικό προκύπτει η μετονομασία του σωματείου σε Σύλλογος Παραδοσιακού Καράτε Ψυχικού), και ότι προτάθηκε από το Σωματείο αυτό ως Πρόεδρος της ΠΟΠΚ. Όλες όμως οι ιδιότητές της αυτές συνιστούν κωλύματα για να λάβει μέρος στη διοίκηση της ΠΟΠΚ, σύμφωνα με τα αρθ. 3 παρ. 6, και αρθ. 21 του Ν. 2725/1999, των οποίων κωλυμάτων ήταν σε πλήρη γνώση!

Εντύπωση, πάντως, προκαλεί ότι η ενάγουσα στις Προτάσεις της ομολογεί (352 ΚΠολΔ) ότι ήταν εν γνώσει των διατάξεων του Ν. 2725/1999 που παραβιάστηκαν, αφού ομολογεί ότι η ίδια εναρμόνισε με τις διατάξεις του νόμου αυτού το καταστατικό όχι μόνο της ΠΟΠΚ αλλά και «… όλων των τότε σωματείων-μελών της …»! (σελίδα 2, 3η παράγραφος Προτάσεων).

Επομένως, όλα όσα αναφέρω είναι αληθή. Για αποφυγή επαναλήψεων, παραπέμπω στις Προτάσεις μου (παράγραφοι 20-21), όπου αποδεικνύεται ο ισχυρισμός μου.

δ) Ότι η ενάγουσα χρησιμοποιούσε πλαστή σφραγίδα. «… με την πλαστή (σφραγίδα) που κρατάτε στα χέρια σας και χρησιμοποιείτε ασύστολα!), …» (Από 19.1.2006 κείμενο (σελίδα 8 αγωγής).

Και το παραπάνω είναι πλήρως αληθές. Η ίδια η μάρτυρας της ενάγουσας βεβαίωσε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου σας ότι όταν η ενάγουσα εκλέχθηκε Πρόεδρος την 14.8.2005 «… φτιάξαμε μια άλλη σφραγίδα γιατί ο Περσίδης δεν μας την παρέδωσε…» (εντύπωση προκαλεί το α’ πληθυντικό πρόσωπο που χρησιμοποιεί: «φτιάξαμε»(!).

Σημειώνω εδώ ότι στο 3ο, από 21.2.2006, κείμενο (σελίδες 16-19 αγωγής) εξηγώ λεπτομερώς και με στοιχεία πώς αποδεικνύεται ότι η σφραγίδα που χρησιμοποιούσε η ενάγουσα ήταν κατασκευασμένη, δηλαδή «πλαστή»: «… η υπογραφή της ΠΟΠΚ αποτελείται από τρία στοιχεία: την υπογραφή του προέδρου της, την υπογραφή του γραμματέα της και την Σφραγίδα της … Αν η αυθεντική σφραγίδα αλλάξει ή καταστραφεί ή χαθεί γίνεται ειδικό πρωτόκολλο αντικατάστασης. Αν η σφραγίδα αλλάξει χέρια υπογράφεται ειδικό πρωτόκολλο παράδοσης-παραλαβής. Τίποτα από όλα αυτά δεν έχει γίνει!!! … η σφραγίδα της ΠΟΠΚ βρίσκεται ακόμα στα χέρια μου, ως προηγούμενου προέδρου της ΠΟΠΚ …»

ε) Ότι «… Καταγγέλω την κα Ζέππου για ξεπούλημα της δεοντολογίας και για την πελατειακή σχέση της προς τους συλλόγους του Δρακόπουλου…» (Από 26.3.2006 κείμενο (σελίδα 25 αγωγής).

Το ότι η ενάγουσα έχει πελάτη της τον κ. Παναγιώτη ΔΡΑΚΟΠΟΥΛΟ το ομολογεί η ίδια («… ήμουν πληρεξουσία δικηγόρος του πορηγουμένου από τον εναγόμενο Προέδρου της ΠΟΠΚ και δασκάλου του καράτε κ. Παναγιώτη Δρακόπουλου, ο οποίος με πρότεινε ως πληρεξουσία δικηγόρο στην ΠΟΠΚ …», σελίδα 2, 3η παράγραφος Προτάσεων. Επίσης, ομολογεί ότι η ίδια εναρμόνισε τα καταστατικά όχι μόνο της ΠΟΠΚ αλλά και «… όλων των τότε σωματείων-μελών της …»! (σελίδα 2, 3η παράγραφος Προτάσεων), πολλά από τα οποία είχαν ιδρυθεί ή ήταν συμφερόντων του Παναγ. ΔΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ.

Στα ίδια τα επίδικα κείμενα ωστόσο, ο χαρακτηρισμός «ξεπούλημα της δεοντολογίας» επεξηγείται με επιχειρήματα και αιτιολογείται με αδιάσειστα στοιχεία (παραβάσεις συγκεκριμένων νόμων, δικαστικές αποφάσεις):

«… Μια πληρεξούσια δικηγόρος, όμως, αντιπροσωπεύει τον πελάτη της σε νομικά θέματα και δεν παίρνει την θέση του στη διοίκηση αθλητικής ομοσπονδίας για να τον καλύψει … Αντίθετα, η κα Χαρλαύτη από πληρεξούσια δικηγόρος των συλλόγων του Δρακόπουλου βρέθηκε πρόεδρος της ομοσπονδίας:

α) προτείνοντας τεχνικούς του καράτε (νομικό κώλυμα) για διοικητικές θέσεις κατά το δικαστήριο ορισμού προσωρινής διοίκησης στην ΠΟΠΚ,

β) αποδεχόμενη τα ασυμβίβαστα πρόσωπα της απόφασης μετά από συναλλαγή της με τους αντίδικους συλλόγους με αντάλλαγμα τη θέση της προέδρου,

γ) παραβαίνοντας τον αθλητικό νόμο 2725/1999, βάσει του οποίου η δική της υποψηφιότητα είχε σαφέστατο νομικό κώλυμα, προκειμένου να πάρει θέση στο ΔΣ της ΠΟΠΚ για να καλύψει τον πελάτη της. Αυτό φυσικά δεν είναι υποχρέωση πληρεξουσίου δικηγόρου αλλά προσωπική της επιλογή ταύτισης με τον πελάτη της.

δ) παρανομώντας δωδεκάκις κατά τις εκλογές της 14-8-2005 κατά τις οποίες εξελέγη πρόεδρος της ΠΟΠΚ, εξού και η μη προσέλευσή τους στο δικαστήριο ακύρωσης των εκλογών …» (Από 27.7.2006 κείμενο, σελίδα 31 αγωγής).

στ) Ότι ειρωνεύομαι δήθεν τον σοροπτιμιστικό σύλλογο, που συμμετέχει με τις εκφράσεις «αυτοπροβάλλεται ως αθώα περιστερά και γενναιόδωρη φιλάνθρωπος», «ο φερετζές του σοροπτιμισμού δεν καλύπτει αρκούντως τις παρανομίες της», «αν ήταν πραγματική σοροπτιμίστρια και “πράσινα άλογα” ... θα είχε παραιτηθεί από το καράτε», «ο σοροπτιμισμός είναι φρου-φρου και αρώματα γι’ αυτήν», «δηλαδή ένα πεδίο προβολής κάποιας υποκριτικής εικόνας για επαγγελματική και μόνο εκμετάλλευση»

Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω κανένα απολύτως ενδιαφέρον για τον συγκεκριμένο σύλλογο, ενώ τη λέξη «σοροπτιμισμός» την πρωτοάκουσα από την ενάγουσα. Η αλήθεια, όμως, είναι επίσης ότι η ιστοσελίδα του σοροπτιμιστικού συλλόγου Ψυχικού, όπου πρόεδρος εμφανίζεται η ενάγουσα (Σχετ-25), είναι «μια παγωμένη ιστοσελίδα» από την ημέρα δημιουργίας της, δηλαδή χωρίς καμιά ενημέρωση και εξέλιξη από το 2002 μέχρι σήμερα (2011), δηλαδή για εννέα χρόνια! Συνεπώς ο σύλλογος αυτός δεν έχει καμιά ή έχει ανάξια λόγου δραστηριότητα και υφίσταται με μόνο προορισμό την προβολή των δήθεν συμμετεχόντων «φιλάνθρωπων». Άλλωστε μια «φιλάνθρωπος» που απαιτεί τριακόσιες χιλιάδες ευρώ από κάποιον που αμφισβητεί την φιλανθρωπία της εξ ορισμού λέγεται «φιλοχρήματη» και όχι «φιλάνθρωπος». «Φερετζές» δε σημαίνει κάλυψη της αλήθειας!

ζ) Ότι «…έχω αναγάγει σε σκοπό της ζωής μου την κατασυκοφάντησή της…» (σελίδα 33, 3η παράγραφος αγωγής) Τούτο είναι πλήρως αναληθές. Ο ισχυρισμός αυτός είναι εντελώς αυθαίρετος και αναληθής. Εξάλλου, και αν ακόμα ασκώ κριτική, δεν αναφέρομαι στην προσωπική ζωή της ενάγουσας, αλλά μόνο στις επαγγελματικές της ιδιότητες και στα δημόσια αξιώματά της (δικηγόρος, Πρόεδρος Πανελλήνιας Ομοσπονδίας, υποψήφια Δήμαρχος), τα οποία από τη φύση τους είναι δεκτικά ελεύθερης κριτικής και σχολιασμού από τους πολίτες.

η) Ότι μέσα από τα κείμενά μου την εμφανίζω ως «ύπουλη», «ανήθικη» και «αχάριστη», «πλαστογράφο», ότι «ψεύδεται», ότι «είναι αναξιόπιστη», ότι «είναι κατηγορούμενη», ότι «δεν έχει ηθικές αναστολές», ότι «υποθάλπει εγκληματίες», «ότι διαπράττει ποινικά αδικήματα» (σελίδες 32-33 αγωγής). Από πού προκύπτουν οι εντελώς αυθαίρετοι, αόριστοι, και αναπόδεικτοι ισχυρισμοί; Οι ισχυρισμοί αυτοί είναι εντελώς αόριστοι, αυθαίρετοι και αναπόδεικτοι, σε αντίθεση με τους δικούς μου ισχυρισμούς που όλοι ανεξαιρέτως εδράζονται και αποδεικνύονται από πραγματικά και πλήρως ορισμένα γεγονότα. Όλα αυτά τα αναφέρει η ενάγουσα – αόριστα και με γενικότητες – για τη δημιουργία εντυπώσεων σε βάρος μου, χωρίς όμως να εξειδικεύει τις συγκεκριμένες λέξεις, φράσεις και εκφράσεις μου, από τις οποίες προκύπτει ότι ισχυρίζομαι όλα τα παραπάνω εναντίον της. Όσο για το χαρακτηρισμό της ως «πλαστογράφου», ανεξάρτητα από το ότι πουθενά δεν την χαρακτηρίζω ως τέτοια, η ίδια η μάρτυράς της στο ακροατήριο δήλωσε «…φτιάξαμε σφραγίδα…».

Τα αναφερόμενα από την ενάγουσα περί μηνυμάτων μου σε κινητά τηλέφωνα, κλπ. σε κυρίες στο Ψυχικό, κλπ. είναι πλήρως αναπόδεικτα.

θ) Δεν προέβην σε καταγγελία της ενάγουσας στο Δικηγορικό Σύλλογο. Αναφέρει αναληθώς, η ενάγουσα στην αγωγή της (σελίδα 33, 2η παράγραφος) αλλά και στις Προτάσεις της, ότι δήθεν εγώ προέβην σε καταγγελία της στο Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών. Μάλιστα η μάρτυράς της στο ακροατήριο δεν δίστασε να καταθέσει, όταν ρωτήθηκε από το Δικαστήριό σας για την πορεία της καταγγελίας, ότι «τέθηκε στο αρχείο».

Αυτά είναι πλήρως και παντελώς αναληθή. Ουδέποτε έκανα καταγγελία κατά της ενάγουσας ενώπιον του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών. Τούτο δήλωσα κατηγορηματικά και στο ακροατήριο. Σε ένα από τα επίδικα κείμενα περιείχετο σχέδιο καταγγελίας, το οποίο όμως ουδέποτε κατατέθηκε ενώπιον του Δικηγορικού Συλλόγου. Αλλά και αν ακόμα έκανα τέτοια ενέργεια – πράγμα που αρνούμαι και αποκρούω κατηγορηματικά –, ακόμα και τότε τούτο δεν θα ήταν επιλήψιμο, διότι η αναφορά στο Δικηγορικό Σύλλογο, όπως γνωρίζει, αποτελεί ενάσκηση νομίμου δικαιώματος κάθε πολίτη.

ι) Δεν αναφέρομαι στην προσωπική ζωή της ενάγουσας, αλλά μόνο στις επαγγελματικές της ιδιότητες (δικηγόρος, Πρόεδρος Πανελλήνιας Ομοσπονδίας, δημοτική σύμβουλος και υποψήφια Δήμαρχος). Στα επίδικα κείμενα ούτε κατ’ ελάχιστον αναφέρομαι στην προσωπική ζωή της ενάγουσας. Αναφέρομαι στις πράξεις της ως δημόσιο πρόσωπο που κατέχει τη θέση της προέδρου Πανελλήνιας Αθλητικής Ομοσπονδίας, δημοτικής συμβούλου και υποψηφίας Δημάρχου, ήτοι δημόσια αξιώματα. Καθετί που γράφω στα άρθρα μου είναι απόλυτα αληθές, τεκμηριωμένο και αποδεικνυόμενο μέσα στα ίδια τα άρθρα, αλλά και από διατάξεις νόμων και δικαστικές αποφάσεις.

ια) «Αν ισχύει η πληροφορία ότι προαλείφεται για Δήμαρχος Παλαιού Ψυχικού η κα Ζέππου, τότε μάλλον από κάτι σας γλύτωσα Παλαιοψυχικιώτες ...». Την απάντηση την δίνει η πραγματικότητα την οποία παρακάμπτει η εκκαλουμένη απόφαση, και η οποία θυμίζει την εκ πλαγίου τρόπου «εκλογή της» στην προεδρία της ΠΟΠΚ. Η πραγματικότητα είναι ότι η ενάγουσα ήταν δημοτική σύμβουλος στο δήμο Ψυχικού από το 2002, ενώ το 2006 είχε υποβάλει υποψηφιότητα για δήμαρχος στον ίδιο δήμο επικεφαλής δικού της συνδυασμού. Κατ’ αυτή την υποψηφιότητα χρησιμοποίησε κατά κόρον για την αποκλειστική προβολή της το διαφημιστικό-ενημερωτικό έντυπο «Φιλοθέη Πρες» (Σχετ-26), το οποίο διενέμετο δωρεάν σε όλο το Ψυχικό και την Φιλοθέη, και τον ιστότοπο αυτού www.philothei-press.com. Το έντυπο αυτό και ο ιστότοπός του προέβαλαν μόνον την ενάγουσα από όλους τους υποψηφίους του Ψυχικού, ενώ ο εν λόγω ιστότοπος προέβαλε επί πλέον μια εικονική και επαίσχυντη δήθεν ηλεκτρονική ψηφοφορία (Σχετ-27) που έβγαζε πρώτη την ενάγουσα με 50,50% και τελευταία τη νικήτρια των εκλογών Ειρήνη Κατσαρού με 7,51%, αποδεικνύοντας έτσι ότι ήταν αποκλειστικό όργανο προβολής της ενάγουσας και εξαπατούσε με εξόφθαλμη χειραγώγηση το σώμα των εκλογέων (ποινικό αδίκημα). Τα ανωτέρω ήταν τόσο εκκωφαντικά απεχθή, ώστε τα αποτύπωσα στο δημοσίευμά μου «Ρεσιτάλ κακοήθειας κτλ.» (Σχετ-28). Αν η ενάγουσα δεν διοργάνωσε αυτή την ψηφοφορία ή δεν την υποκίνησε, τότε οπωσδήποτε την παρακολουθούσε και ήταν απόλυτα ενήμερη για την ύπαρξή της. Ποτέ όμως δεν την σταμάτησε και ποτέ δεν έκανε καμιά δικαστική κίνηση εναντίον μου για το ανωτέρω αληθέστατο δημοσίευμά μου, ενώ είχε κάνει για πολύ λιγότερα.

Την ίδια «συνήθη» συμπεριφορά επέδειξε η ενάγουσα και κατά τις πρόσφατες δημοτικές εκλογές του 2010 στο συνενωμένο δήμο Φιλοθέης-Νέου Ψυχικού-Ψυχικού, όπου ως υποψήφια δημοτική σύμβουλος Ψυχικού στο συνδυασμό της Ζωής Ράπτη και δια ιστοσελίδας του www.olympia.gr ανέβασε συκοφαντικό σχόλιο κατά του αντιπάλου της εντός του Ψυχικού Παντελή Ξυριδάκη (Σχετ-29), ενώ όταν η ίδια αποκλείσθηκε από την πρώτη Κυριακή ψηφοφορίας, με επιστολή της στον ιστότοπο τοπικής ενημέρωσης του Νέου Ψυχικού www.e-topikanea.gr , προέτρεπε τους ψηφοφόρους του Ψυχικού να ψηφίσουν τον τέως δήμαρχο του Νέου Ψυχικού κατά την δεύτερη Κυριακή (Σχετ-30), πράγμα που αποτελεί «τοπική προδοσία» και ανάγκασε την Ζωή Ράπτη, επικεφαλής του συνδυασμού στον οποίο ανήκε η ενάγουσα, να διαχωρίσει τη θέση της με διευκρινιστική επιστολή της στον ιστοχώρο που είχε δημιουργήσει για το συνδυασμό της και τις εν λόγω εκλογές στο Facebook (Σχετ-31).

Τονίζω, εν προκειμένω, ότι αν το ύφος των κειμένων μου είναι λίγο έντονο ή οξύ, πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι το ύφος στον αθλητικό χώρο διαφέρει από το καθημερινά αποδεκτό (βλ. λ.χ. αθλητικές εφημερίδες) και οι έντονες εκφράσεις θεωρούνται φυσιολογικές, πολλές μάλιστα φορές ως επιβαλλόμενες από το κοινό στο οποίο απευθύνονται τα κείμενα αυτά. Άλλωστε αυτό μου έχει αναγνωρισθεί και σε παλαιότερες παρόμοιες υποθέσεις μου στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών, 2867/1995 (Σχετ-32) και 837/1996 (Σχετ-33) τις αποφάσεις των οποίων προσκομίζω. Το www.karate.gr είναι ένας ιστοχώρος με πολύ εξειδικευμένο φίλαθλο αντικείμενο, τον οποίο επισκέπτεται μια πολύ μικρή και ειδική μερίδα του αναγνωστικού φίλαθλου κοινού με ενδιαφέρον για το ειδικό αντικείμενο του παραδοσιακού καράτε! Γι’ αυτούς ακριβώς τους λόγους το www.karate.gr έχει μορφή προσωπικού ιστοχώρου χωρίς κανένα απολύτως έσοδο για το ειδικό του αντικείμενο, παρέχεται ΔΩΡΕΑΝ προς όλους, δεν έχει διαφημίσεις και γράφει αποκλειστικά και μόνο αλήθειες χωρίς να έχει ανάγκη να κολακεύει, να συγκαλύπτει, να συμπλέει ή να προσπαθεί να γίνεται αρεστό.

Αν τα δημοσιεύματά μου είναι αιχμηρά, τότε αποτελούν οξεία κριτική κατά των πράξεων της ενάγουσας ως δημοσίου προσώπου στο πεδίο αρμοδιότητας και ευθύνης της εντός της ΠΟΠΚ και καλύπτονται από την ελευθερία της έκφρασης ως κριτική δημοσιογραφικού προσωπικού ιστότοπου, και όχι μέσου μαζικής ενημέρωσης, στο στενό και ειδικό χώρο του καράτε, αντικείμενο για το οποίο ήδη έχει αποφανθεί σε πληθώρα υποθέσεων η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα στις αποφάσεις 3/2006, 43/2007, 63/2010, Σχετικά 34, 35 και 36, καθώς και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ), σε αποφάσεις του όπως είναι και οι επόμενες: 1) Ρίζος/Ντάσκας κατά Ελλάδας/27-5-2004, §§ 8, 32, 38, 41, 47, 49, 50. (Σχετ-37), 2) Λιοναράκης κατά Ελλάδας/5-7-2007, §§ 5, 39, 42, 43, 45, 49. (Σχετ-38), 3) Κατράμη κατά Ελλάδας/6-12-2007, §§ 6, 9, 12, 13, 16, 17, 18, 19, 20, 22, 24, 28, 34, 35, 37, 41, 42. (Σχετ-39), 4) Κυδώνης κατά Ελλάδας/2-4-2009, 6, 13, 14, 18, 25, 27, 28, 29, 31, 35, 36, 37, 38, (Σχετ-40).

Τέλος, η αλήθεια είναι ότι σε όλη μου τη ζωή υπήρξα ανυποχώρητα έντιμος και συνεπής, ως άνθρωπος, ως οικογενειάρχης και ως επαγγελματίας. Ως επαγγελματίας ασχολήθηκα με εμπόριο αθλητικών ειδών, με βαριές επαγγελματικές κατασκευές εξοπλισμών γυμναστηρίων και με την έκδοση αθλητικών περιοδικών και βιβλίων, επιστημονικών συγγραμμάτων (μαθηματικών, φυσικής, χημείας, μηχανικής και άλλων, μεταφράσεις από καθηγητές Πανεπιστημίων και Πολυτεχνείων γνωστής παγκοσμίως αμερικανικής σειράς βιβλίων, ΕΣΠΙ, ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΕΠΕ, Σχετ-41) τα οποία δίνονται από το 1976 μέχρι σήμερα (35 χρόνια) σε πολυτεχνειακές και πανεπιστημιακές σχολές μέσω του Υπουργείου Παιδείας, καθώς και πολλών συγγραμμάτων του Ανοικτού Πανεπιστημίου.

τ’ ανωτέρω και όσον αφορά τον δεύτερο λόγο Εφέσεως, γίνεται σαφές ότι η προσβαλλομένη απόφαση εσφαλμένα και κακώς εκτίμησε τις προσαχθείσες αποδείξεις και έκρινε αυθαίρετα ότι:

α) Με τα δημοσιεύματα της ιστοσελίδας υπερέβην το δικαιολογημένο ενδιαφέρον μου για το άθλημα του καράτε, έτσι που προκύπτει σκοπός εξυβρίσεως, ενώ ορθώς εκτιμώμενες οι αποδείξεις, προκύπτει ότι οι ισχυρισμοί μου δεν αποτελούν νοητικά ευρήματα ή δικά μου κατασκευάσματα, αλλά ανταποκρίνονται στην αλήθεια και την αντικειμενική ενημέρωση του κοινού, των επισκεπτών του ιστοχώρου, σχετικά με το άθλημα του καράτε, ώστε τα επίδικα κείμενα που είναι αληθινά γράφτηκαν προς διαφύλαξη δικαιολογημένων συμφερόντων του αθλητικού σωματείου για πληροφόρηση, στοιχεία που αίρουν τυχόν παράνομο.

β) Ο συντάκτης (εγώ) χρησιμοποίησε μειωτικές εκφράσεις για να προσβάλλει την τιμή της ενάγουσας, χωρίς αυτές να είναι αναγκαίες, που πληρούν έτσι τα στοιχεία του αδίκου χαρακτήρα της δυσφήμησης, ενώ από τα κείμενα της σελίδας εκτιμώμενα στο σύνολό της είναι φανερό ότι δεν προκύπτει σκοπός δυσφήμησης, αφού σκοπούσαν στον έλεγχο της διοίκησης, κατ’ αναφαίρετο δικαίωμα κάθε πολίτη, χωρίς να ελέγχεται ως περιέχοντα στοιχεία αδικήματος.

γ) Ο συντάκτης (εγώ) δεν τήρησε τις συναλλακτικές υποχρεώσεις του σεβασμού της προσωπικότητας, ενώ είναι σαφές ότι δεν συντρέχει στο πρόσωπό μου πρόθεση δυσφήμησης, ώστε να εμπίπτει στην αιτούμενη αποζημίωση της ΑΚ 932.

δ) Η ενάγουσα υπέστη ηθική βλάβη από την υπαίτια συμπεριφορά μου εκ των δημοσιευμάτων, ενώ αποδεικνύεται ότι αυτά δεν ήσαν αναληθή και δεν υπήρξε αποδιδόμενη πρόθεσή μου, έτσι που η αγωγή έπρεπε να απορριφθεί, με εξαφάνιση της εκκαλουμένης.

3.- Όσον αφορά την εσφαλμένη επιδίκαση ποσού 15.000,00 ευρώ αναφέρομαι καθ’ ολοκληρίαν στον τρίτο λόγο Εφέσεώς μου και για τη δικαστική δαπάνη στον τέταρτο λόγο.

Ειδικότερα, η εκκαλουμένη δεν έλαβε με κανένα τρόπο υπόψη την «οικονομική κατάσταση των διαδίκων» για τον προσδιορισμό της χρηματικής ικανοποίησης. Για την οικονομική κατάσταση της ενάγουσας και τη δική μου αναφέρω από τα αποδεικτικά στοιχεία: «η ενάγουσα διαμένει μόνιμα στο κέντρο του Παλαιού Ψυχικού, ήταν δημοτική σύμβουλος από το 2002, υποψήφια δήμαρχος (επικεφαλής συνδυασμού) κατά τις δημοτικές εκλογές του 2006 και πάλι υποψήφια δημοτική σύμβουλος κατά τις εκλογές του 2010», ενώ εγώ διαμένω στο Γουδί και δεν έχω καμιά ακίνητη περιουσία. Σταχυολογώντας δε από την κατάθεση της μάρτυρος της ενάγουσας (σελ. 9 πρακτικών της πρωτόδικης διαδικασίας): «η ενάγουσα είναι παντρεμένη με ηλ/γο-μηχ/γο, εργολήπτη δημοσίων και ιδιωτικών έργων και έχουν επίσης μία μεγάλη οικογενειακή ξενοδοχειακή μονάδα στην Κέρκυρα», ενώ εγώ είμαι δύο χρόνια άνεργος, έχω υποβάλει τα χαρτιά μου για σύνταξη την οποία και αναμένω εν μέσω οικονομικής κρίσης. Συνεπώς μια χρηματική ικανοποίηση που θα εξοντώσει εμένα οικονομικά θα είναι ψίχουλα για την ενάγουσα!

Η εκκαλουμένη απόφαση από εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή των παρακάτω αναφερομένων διατάξεων, σε συνδυασμό με την εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων, δέχτηκε ότι επί προσβολών σε ιστοσελίδες ιστοτόπων στο διαδίκτυο εφαρμόζονται οι διατάξεις του Ν. 1178/1981 περί τύπου και τροποποιήσεων, που αναφέρονται σε προσβολές μέσω εφημερίδων και περιοδικών, ενώ έκρινε ότι το ποσό των δέκα πέντε χιλιάδων ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση της ενάγουσας είναι εύλογο «λαμβάνοντας υπόψη την έκταση της προσβολής και της δημοσιότητας που έλαβε αυτή, λόγω της μεγάλης επισκεψιμότητας των ανωτέρω ιστοσελίδων, τη συμπεριφορά του εναγομένου κατά την εκτέλεση της άδικης πράξης και την κοινωνική και οικονομική κατάσταση των διαδίκων.»

Είναι, όμως, αυτονόητο ότι δεν είναι δυνατόν κάθε ιστοσελίδα, ακόμα και μιας νοικοκυράς που «ανεβάζει» μια συνταγή μαγειρικής μια φορά το μήνα, να θεωρείται ως «ιστότοπος μεγάλης επισκεψιμότητας», επειδή αναρτάται στο διαδίκτυο. Αφετέρου, η έκφραση «λόγω και της μεγάλης επισκεψιμότητας» είναι απόλυτα αόριστη. Το μέγεθος της επισκεψιμότητας δεν αποδεικνύεται από την ενάγουσα.

Ειδικότερα βάσει του νόμου 3021/2002 (Σχετ-42) στον οποίο δίνεται ο ορισμός των «ηλεκτρονικών ΜΜΕ», το Άρθρο 1, §1, περ. δ ορίζει:

Η επιχείρηση της οποίας η λειτουργία υπάγεται στη δικαιοδοσία του ελληνικού κράτους και η οποία έχει ως δραστηριότητα, αποκλειστική ή μη:

δ) την παροχή μέσω του διαδικτύου υπηρεσιών οπτικοακουστικού περιεχομένου, εφόσον το περιεχόμενο αυτό έχει ενημερωτικό χαρακτήρα και ειδικότερα περιλαμβάνει κατά το πρότυπο των έντυπων εφημερίδων, ειδήσεις για πολιτικά ή κοινωνικά ή οικονομικά ή πολιτιστικά ή αθλητικά γεγονότα και εκδηλώσεις, καθώς και άρθρα, σχόλια, συνεντεύξεις ή συζητήσεις για τα θέματα αυτά. Η επιχείρηση η οποία έχει ως δραστηριότητα την παροχή πρόσβασης στο διαδίκτυο δεν θεωρείται επιχείρηση μέσων ενημέρωσης.

Ο ανωτέρω ορισμός για τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ (παραδείγματα στα Σχετ-43α, 43β, 43γ, 43δ) εφαρμόζεται και στις αποφάσεις Α.Π. 1752/2007 (Σχετ-44) και Α.Π. 1030/2009 (Σχετ-45). Είναι προφανές ότι, βάσει του ανωτέρω ορισμού οι υπέρογκες οικονομικές αποζημιώσεις του Ν. 1178/1981 για τα έντυπα ΜΜΕ ή του Ν. 2472/1997 για τα τηλεοπτικά ΜΜΕ έχουν ως κριτήριο την εξαιρετικά μεγάλη διάδοση των ειδήσεων, που αυτά τα ΜΜΕ επιτυγχάνουν, καθώς και την εξαιρετικά μεγάλη τους οικονομική ευρωστία, πράγματα τα οποία προφανώς και επ’ ουδενί δεν στοιχειοθετούνται για έναν μικρό προσωπικό, ερασιτεχνικό, αθλητικό ιστοχώρο του ενός ατόμου, όπως είναι το www.karate.gr, με ενημερώσεις χρονικά τυχαίες και με αποστάσεις ίσως μηνών μεταξύ τους, χωρίς διαφημίσεις και με ετήσιο κόστος ύπαρξης δέκα (10) ευρώ για την ανανέωση του ονόματος χώρου (domain name) και εκατό (100) ευρώ για τη φιλοξενία του σε παροχέα εξυπηρετητή (server). Συνεπώς, η εκκαλουμένη έσφαλε κατά την εφαρμογή των ανωτέρω διατάξεων.

Παραδεκτά ασκείται ο παρών πρόσθετος λόγος Εφέσεως κατά τη διάταξη του άρθρου 681Δ ΚΠολΔ, κατά την οποία πρόσθετοι λόγοι εφέσεως ασκούνται και με τις προτάσεις.

Αρνούμαι και αποκρούω τις από 28.2.2011 Προτάσεις της ενάγουσας ως απαράδεκτες, αόριστες, αβάσιμες και μη νόμιμες.

Η ενάγουσα εξακολουθεί με τις προτάσεις της να διατηρεί εσκεμμένα συγκεχυμένες τις κατηγορίες της αφήνοντάς μου μόνο το περιθώριο να τις αντικρούσω υπό τη συγκεκριμενοποίησή τους κατά την εκκαλουμένη απόφαση 5386/2009.

Προτάσσω σε αυτό το σημείο την παρατήρηση ότι για τα δημοσιεύματά μου στις ιστοσελίδες μου με ημερομηνίες δημοσίευσης 19-1-2006, 26-1-2006, 21-2-2006, 26-3-2006 και 21-5-2006, τα οποία έπεφταν άμεσα στην αντίληψή της λόγω της αντιδικίας μου με τον πελάτη της Π. Δρακόπουλο, η ενάγουσα υπέβαλε πολύ καθυστερημένα αίτηση ασφαλιστικών μέτρων την 25-7-2006 (δηλαδή έξι μήνες μετά το πρώτο δημοσίευμα), έγκληση την 18-8-2006, επομένη της συζήτησης των ασφαλιστικών μέτρων (επτά μήνες μετά το πρώτο δημοσίευμα), και αγωγή την 4-10-2006 (εννέα μήνες μετά το πρώτο δημοσίευμα). Αυτό αποδεικνύει κάποιες αναστολές της ως προς τις αλήθειες που θα αναδείκνυαν τα ένδικα μέσα που θα χρησιμοποιούσε και οι οποίες αλήθειες θα την εξέθεταν!

Οι επίμαχες εκφράσεις, η αλήθεια τους και η αιτιολόγησή τους:

«Μετά από απάτες και πλαστογραφίες στις παράνομες αρχαιρεσίες της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Παραδοσιακού Καράτε, η “σοροπτιμίστρια” κα Ελένη Ζέππου-Χαρλαύτη ανέλαβε να καλύψει επ’ αμοιβή φυσικά, ως μη έχουσα καμία προηγούμενη αθλητική σχέση με το άθλημα και την ΠΟΠΚ, από τη θέση της “εικονικής προέδρου” τις επιθυμίες του πελάτη της Παναγιώτη Δρακόπουλου και του “επιχειρηματία” του καράτε και του χόκεϊ Γιώργου Τσόγκα»: με τα ανωτέρω εννοώ ότι οι εκλογές της ΠΟΠΚ της 14-8-2005 ήταν γνωστό εκ των προτέρων ότι ήταν παράνομες, καταγγέλθηκαν και ακυρώθηκαν με την 3433/2006 για δύο διαδικαστικούς λόγους και κατά τρόπο “που παρέλκει η εξέταση των άλλων λόγων”, ώστε εξ αυτού του αιτιολογικού να μην προκύπτει η αβασιμότητα των άλλων λόγων και συνεπώς να προκύπτει η σθεναρή πιθανολόγηση της βασιμότητάς τους. Ήταν δε γνωστό εκ των προτέρων για όλους, και ιδιαίτερα επιβαρυντικό για την ενάγουσα εκ των υστέρων, διότι διενεργήθηκαν χωρίς κανένα από τα απαραίτητα στοιχεία για να είναι νόμιμες (το μητρώο μελών της ΠΟΠΚ, το ταμείο και τα στελέχη των αποδείξεων είσπραξης συνδρομών, τα φύλλα αγώνων, του προηγούμενου ημερολογιακού έτους, και τη σφραγίδα της ΠΟΠΚ), πράγμα που συνιστά εξαπάτηση των σωματείων-μελών της ΠΟΠΚ, αλλά ακόμα και του δικαστικού αντιπροσώπου (Πρωτοδίκη) που προήδρευσε σε αυτές, ενώ κάθε έγγραφο που έφερε τη «σφραγίδα» της ΠΟΠΚ ήταν και πλαστό αφού αυτή η σφραγίδα δεν ήταν η αυθεντική αλλά κατασκευασμένη για τις ανάγκες των εκλογών. Αυτό, άλλωστε, κατέθεσε και η μάρτυρας της ενάγουσας: «Δεν παρέδωσε την σφραγίδα και κατά συνέπεια έφτιαξαν μια άλλη σφραγίδα για να μπορεί να κινηθεί ο όμιλος» (Πρακτικά πρωτόδικης, σελ. 8, άνω). Και αυτή είναι η Αλήθεια!

«1) έχει παραπλανήσει το δικαστήριο προτείνοντας άτομα με κωλύματα για προσωρινή διοίκηση, 2) έχει αποδεχθεί μια “φυτευτή” εκλογή της δήθεν “χωρίς να το θέλει” στη θέση της Προέδρου της ΠΟΠΚ, 3) έχει αποδεχθεί να διοικεί μέσα σε απόλυτη παρανομία μια αθλητική ομοσπονδία με έντονες υπόνοιες πλαστογραφιών και 4) είναι έτοιμη να σφραγίσει όλα τα έγγραφα της ΠΟΠΚ με παραχαραγμένη και πλαστή σφραγίδα.»: 1) πραγματικά τα άτομα που πρότεινε στο δικαστήριο κατά τη συζήτηση για ορισμό προσωρινής διοίκησης την 9-2-2005 ήταν τεχνικοί του καράτε (εκπαιδευτές, διαιτητές, κριτές) πράγμα που αποτελεί κώλυμα βάσει του Ν. 2725/1999, Άρθρ. 3, §3. 2) από πληρεξούσια των συλλόγων του Δρακόπουλου κατά των συλλόγων του Τσόγκα βρέθηκε να συνεργάζεται με τους δεύτερους, κατά εντολή του πελάτη της βέβαια, με αντάλλαγμα την θέση της προέδρου προς εξυπηρέτηση των συμφερόντων του πελάτη της πάλι. 3) στις εκλογές της 14-8-2005 δεν παρευρέθηκε για να μην κατηγορηθεί για τις παρανομίες της, αλλά το εν γνώσει της παράνομο αποτέλεσμά τους το αποδέχθηκε και μετέφερε την έδρα της ΠΟΠΚ στο γραφείο της (Σχετ-19) χωρίς ποτέ (για ένα χρόνο) να πάρει αριθμό φορολογικού μητρώου για την ΠΟΠΚ, πράγμα πανεύκολο, διότι θα έπρεπε να έθετε η ίδια την πλαστή σφραγίδα δίπλα στην υπογραφή της εν γνώσει της ότι παρακολουθώ κάθε κίνησή της. 4) Η αλήθεια ότι η σφραγίδα που είχε στα χέρια της ήταν πλαστή έχει ήδη ομολογηθεί από τη μάρτυρά της (Πρακτικά Πρωτόδικης, σελ. 8, άνω). Όλοι, λοιπόν, οι ανωτέρω ισχυρισμοί μου είναι Αληθινοί!

«... εσύ η άσχετη με το καράτε ξεφυτρώνεις πρόεδρος από το πουθενά»: Πώς μπορεί να αποκαλέσει κάποιος που ασχολείται τριάντα χρόνια με τα διοικητικά ομοσπονδίας καράτε την ενάγουσα, η οποία από τελείως άγνωστη στο χώρο του καράτε, μη έχουσα καμιά απολύτως γνώση της ιστορίας του παγκοσμίως και στην Ελλάδα και της ιδιομορφίας του ως αθλήματος, εμφανίζεται ξαφνικά στη θέση της προέδρου ομοσπονδίας καράτε!!! Ο ισχυρισμός τη ότι ήταν “από το 2000 έως το 2005”, δηλαδή για έξι συνεχή χρόνια, πληρεξούσια της ΠΟΠΚ είναι αυτονόητα ψευδής, διότι μια ομοσπονδία ως γνωστόν διορίζει πληρεξούσιο δικηγόρο της με απόφαση ΔΣ για συγκεκριμένη υπόθεση διατυπωμένη κάθε φορά σε ειδικό πρακτικό της και ποτέ εν λευκό για κάθε υπόθεσή της. Τέτοιες αποφάσεις δεν επιδεικνύει η ενάγουσα , διότι απλά δεν υπάρχουν. Συνεπώς και ο ανωτέρω ισχυρισμός μου ήταν Αληθής!

«τη βρώμικη αυτή συναλλαγή την οποία εγώ δεν έχω καμιά αμφιβολία ότι την πληρώνεσαι με χρήμα από τον πελάτη σου ...»: Την συναλλαγή την έκανε ο Δρακόπουλος με τον Τσόγκα. Του έδωσε την πλειοψηφία στο ΔΣ σε αντάλλαγμα της προεδρίας για τη δικηγόρο του. Είναι προφανές ότι η ενασχόλησή της ενάγουσας με τα διοικητικά της ΠΟΠΚ εποχή που λειτουργεί πολυάσχολο δικηγορικό γραφείο παράλληλα με την «έντονη φιλανθρωπική της δράση ως σοροπτιμίστρια», ενώ ταυτόχρονα θέτει υποψηφιότητα δημάρχου στον αριστοκρατικότερο δήμο της Αθήνας, οργανώνοντας συνδυασμό για δημοτικές εκλογές, μόνο περίσσευμα χρόνου για βοήθεια σε άσχετη με αυτήν αθλητική ομοσπονδία δεν πιθανολογεί, αλλά απασχόληση σε βάση αμειβόμενης παροχής υπηρεσιών είναι λογικό να θεμελιώνεται.

«Απ’ όπου και να σας πιάσει κανείς “βρωμάτε”!»: Αυτό σημαίνει ότι όποια δραστηριότητα της παράνομης πλέον διοίκησης της ΠΟΠΚ και να ελέγξει κανείς θα βρει παρανομίες, πράγμα που ήταν Αλήθεια!

«Επιτέλους κάνε τις επιλογές σου: ή τη δόξα του σοροπτιμισμού ή τα λεφτά από την ... Πισίνα του Δρακόπουλου!»: Με έκπληξη διαπίστωσα την βαρύτητα που έδωσε η εκκαλουμένη απόφαση στο θέμα της φιλανθρωπικής δράσης της ενάγουσας! Ο τίτλος του “φιλάνθρωπου”, εκτός από το αληθινό θαυμάσιο συναίσθημα που μετατρέπεται σε πράξη, δεν έχει καμιά ανάγκη επίδειξης (και φυσικά καμιά ανάγκη απαίτησης αποζημίωσης όταν αμφισβητείται), συνιστά δυστυχώς και “τίτλο κοινωνικής ευγένειας και ανωτερότητας”, αποτελώντας έτσι στόχο κοινωνικής εκμετάλλευσης για την «ωραιοποίηση» της εξωτερικής εικόνας του ατόμου. Είναι γνωστή η κοινωνική προσφορά πολλών κυριών των σαλονιών για να διασκεδάσουν την πλήξη τους. Ο σοροπτιμισμός είναι μορφή φιλανθρωπίας. Προϋπόθεση της φιλανθρωπίας αποτελεί το «περίσσευμα αγάπης προς τον συνάνθρωπό μας». «Τα λεφτά από την πισίνα του Δρακόπουλου» είναι τα λεφτά που έχει αποκτήσει ο Δρακόπουλος από τη διατροφή-απάτη της Διατροφικής Ζώνης που θεραπεύει ανίατες ασθένειες (καρκίνο, αλτσχάιμερ, σκλήρυνση κατά πλάκας, κ.α.) και την υπερασπίζεται στα δικαστήρια η ενάγουσα με τη συνεργάτιδά της. Είναι προφανώς ασυμβίβαστο ένας φιλάνθρωπος, που προσφέρει στους συνανθρώπους του, να υπηρετεί μια απάτη (διατροφή Δρακόπουλου), που βλάπτει τους συνανθρώπους του, και να αμείβεται με χρήματα που προέρχονται από την εξαπάτηση των θυμάτων αυτής της απάτης! Ή το ένα θα διαλέξει ή το άλλο!

Επί του προκειμένου, όμως, και ενώ ερευνούσα τις αποφάσεις του ΕΔΔΑ στον ιστοχώρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους (Σχετ-46) για υποθέσεις προσομοιάζουσες με τις δικές μου, έπεσε στην αντίληψή μου και η απόφαση 1959-2009 του ΕΔΔΑ για την υπόθεση του Luan RUKAJ κατά της Ελλάδας (Σχετ-47). Πρόκειται για μια θλιβερή και τραγική μαζί υπόθεση ενός Αλβανού ηλεκτρολόγου-εργάτη, που έπεσε θύμα εργατικού ατυχήματος, το οποίο τον άφησε παράλυτο από τη μέση και κάτω με σωματική αναπηρία 80% και ανικανότητα να αυτοεξυπηρετηθεί ακόμα και για τις σωματικές του ανάγκες, (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 18-1-2004, Σχετ-48), αλλά ταυτόχρονα ενός ηρωικού ανθρώπου που διεκδικεί τα δικαιώματά του επί δέκα χρόνια στα δικαστήρια μιας ανάλγητης χώρας, της οποίας δεν γνωρίζει τη γλώσσα της!

Στην ως άνω απόφαση του ΕΔΔΑ (Σχετ-47) φαίνεται ότι κάποια δικηγόρος Ε.Ζ., στην οποία ο Λουάν Ρουκάι είχε αναθέσει την υπόθεση του ατυχήματός του και της αποζημίωσής του ένεκα αυτού, εκτελώντας πλημμελώς (!!!) τα καθήκοντά της, ευνόησε τους αντιδίκους του με αποτέλεσμα να του επιδικαστεί αποζημίωση κατά πολύ μικρότερη αυτής που εδικαιούτο. Στη συνέχεια, αυτός κατήγγειλε την Ε.Ζ. στον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών και η Ε.Ζ. υπέβαλε έγκληση εναντίον του για συκοφαντική δυσφήμηση, η οποία έφθασε στο ΕΔΔΑ.

Περαιτέρω έρευνά μου, η οποία πλέον θα πάρει άλλη διάσταση διότι σκοπεύω να βοηθήσω αυτόν τον άνθρωπο, έφερε στο φως τα απόλυτα σχετικά με την “φιλάνθρωπη” δραστηριότητα της “σοροπτιμίστριας” ενάγουσας Ελένης Ζέππου, που τελικά αποδεικνύεται να είναι η δικηγόρος Ε.Ζ.! Με την απόφαση 3442/2009 του Εφετείου Αθηνών (Σχετ-49) ακυρώθηκε η κατάσχεση από την ενάγουσα εις βάρος του Λουάν Ρουκάι ακατάσχετου χρηματικού ποσού, το οποίο προήρχετο από την αποζημίωση λόγω του ατυχήματός του, ενώ στο αντίστοιχο κατασχετήριο φαίνονται οι παράλογες χρεώσεις της “φιλάνθρωπης σοροπτιμίστριας” ενάγουσας προς τον παραπληγικό τέως πελάτη της, τον οποίο εξαπάτησε, υπερχρέωσε, και επιδιώκει να εξοντώσει με αλλεπάλληλες μηνύσεις και αγωγές.

Εξ όλων των ανωτέρω αποδεικνύεται περίτρανα ότι οι ισχυρισμοί της ενάγουσας, αλλά και της εκκαλουμένης απόφασης, ότι δήθεν την προσέβαλα και ειρωνεύτηκα την συμμετοχή της στον φιλανθρωπικό σοροπτιμιστικό όμιλο εξαφανίζονται ομαδικά αφήνοντας στη θέση τους την απέραντη και εκκωφαντική αναλγησία της, η οποία δυστυχώς μας ντροπιάζει σαν κοινωνία και ντροπιάζει εμένα προσωπικά σαν μέλος αυτής της κοινωνίας, πράγμα που δεν το δέχομαι και θα κάνω κάθε προσπάθεια να το ανατρέψω.

«Καταγγέλλω την κα Ζέππου για ξεπούλημα της δεοντολογίας και για πελατειακή σχέση της προς τους συλλόγους του Δρακόπουλου!»: Βάσει του Ν. 2725/1999, Άρθρ. 3, § 6, ο ευρισκόμενος σε σχέση παροχής υπηρεσιών προς σωματείο δεν μπορεί να είναι εκπρόσωπός του και να λάβει μέρος σε εκλογές αθλητικής ομοσπονδίας. Η ενάγουσα ήταν πληρεξούσια δικηγόρος των συλλόγων του Δρακόπουλου, άρα και του συλλόγου ως μέλος του οποίου έλαβε μέρος στις εκλογές, κατά των συλλόγων του Τσόγκα σε έντονη αντιδικία και ξαφνικά βρέθηκε πρόεδρος της ΠΟΠΚ. Κατά μείζονα λόγο ισχύουν αυτά, αν δεχθούμε τον ισχυρισμό της ότι ήταν «πληρεξούσια της ΠΟΠΚ» από το 2000 έως το 2005, τον οποίο ισχυρισμό επιμένει να προβάλει χωρίς να κατανοεί τις συνέπειές του!

«αυτοπροβάλλεται ως αθώα περιστερά και γενναιόδωρη φιλάνθρωπος»,

«ο φερετζές του σοροπτιμισμού δεν καλύπτει αρκούντως τις παρανομίες της», «αν ήταν πραγματική σοροπτιμίστρια και “πράσινα άλογα” ... θα είχε παραιτηθεί από το καράτε», «ο σοροπτιμισμός είναι φρου-φρου και αρώματα γι’ αυτήν», «δηλαδή ένα πεδίο προβολής κάποιας υποκριτικής εικόνας για επαγγελματική και μόνο εκμετάλλευση», «κρύβει τις λαδιές της πίσω απ’ το σοροπτιμισμό»

Η ιστοσελίδα του σοροπτιμιστικού συλλόγου είναι «παγωμένη», δηλαδή χωρίς ενημέρωση και εξέλιξη, από το 2002 μέχρι σήμερα (2011). Συνεπώς ο σύλλογος αυτός δεν έχει καμιά ή έχει μηδαμινή δραστηριότητα και υφίσταται με μόνο προορισμό την προβολή των δήθεν συμμετεχόντων «φιλάνθρωπων». «Φερετζές» ίσον κάλυψη της αλήθειας! Η Αλήθεια είναι οι συμπεριφορές της όπως περιγράφονται από τις πράξεις της στην υπόθεση Λουάν Ρουκάι.

«Δεν είναι εικόνα μέλους δικηγορικού συλλόγου αύτή, της κας Ελένης Ζέππου-Χαρλαύτη εννοώ, να παριστάνει την “πρόεδρο-μαϊμού” μιας αθλητικής ομοσπονδίας»: “Πρόεδρος-μαϊμού” σημαίνει “εικονική πρόεδρος” και αποτελεί αξιολογική κρίση και ακριβέστατη μάλιστα, όπως αποδεικνύουν η απόφαση 3433/2006 (Σχετ-8) και η υπόθεση Λουάν Ρουκάι.

«Διότι από όλα τα παραπάνω είναι αυταπόδεικτο ότι μερικοί από τους δικηγόρους, στους οποίους ο απλός πολίτης εμπιστεύεται την υποστήριξη των συμφερόντων του με νόμιμες διαδικασίες μετατρέπουν το λειτούργημά τους σε παραμάγαζο της απάτης και της παρανομίας! Και μας πετάνε αυτά τα σκουπίδια κατάμουτρα προσβάλλοντας εκτός από το σώμα όλων των δικηγόρων και την εντιμότητά μας και τη νοημοσύνη μας!!!»: Πρώτον, αυτό διατυπώθηκε γενικώς, ενώ στον αθλητισμό διογκώνεται επικίνδυνα. Δεύτερον ισχύει το ίδιο αιτιολογικό ως εις το «Μετά από απάτες και πλαστογραφίες ...» και τρίτον η υπόθεση Λουάν Ρουκάι το επιβεβαιώνει!

«στηρίζει (εννοείται τον Δρακόπουλο) με επιθετική δικηγορική δεοντολογία ασκώντας αλλεπάλληλες αγωγές και μηνύσεις εναντίον μου ...», «Δε ντρεπόσαστε λέω εγώ!!! Έχει και κάποια όρια αξιοπρέπειας το επάγγελμά σας.»: Αποδεικνύεται από τις 5-6 μηνύσεις και 5-6 αγωγές που μου έχει υποβάλει ο Δρακόπουλος δια του γραφείου της ενάγουσας (καλός πελάτης), όταν από την προσωπική μου εμπειρία οι περισσότεροι από είκοσι δικηγόροι-φίλοι που συνεργάστηκα για υποθέσεις μου στη ζωή μου ποτέ δεν με ενεθάρρυναν να υποβάλω μηνύσεις και αγωγές, αλλά με συμβούλευαν να λύνω τις διαφορές μου εξωδικαστικά ή να τις ξεχνώ!