karate.gr: 124 – ΠΟΠΚ - Δικαστικά Θέματα 

Πρώτη δημοσίευση 10/5/09.

 Αρχική     Επικαιρότητα     Οι Δίκες του Καράτε  

Καταχωρήσεις στο karate.gr Διοργανώσεις Χορηγίες-Δωρεές-Υποστήριξη

Άδειες Λειτουργίας Γυμναστηρίων

Σε πρώτη δημοσίευση από 16/12/2021 και αναδρομικά σε παλαιότερα άρθρα του www.karate.gr!

 Πρόλογος του άρθρου από τον Θύμιο Περσίδη .

Οι Αποφάσεις της 16/12/2021 του ΕΔΔΑ στις "Δύο" και της 1/12/2022 στη "Μία" Προσφυγές "PERSIDIS vs GREECE"!

Το www.karate.gr, σαν συνέχεια του από το ΝΟΕ-1977 μέχρι το ΔΕΚ-1994 με εκδότη τον Θύμιο Περσίδη κυκλοφορούντος μηνιαίου αθλητικού περιοδικού "ΔΥΝΑΜΙΚΟ ΤΖΟΥΝΤΟ-ΚΑΡΑΤΕ" αρχικά και απλά "ΔΥΝΑΜΙΚΟ" αργότερα, είναι ένας "δημοσιογραφικός ιστότοπος", που γράφεται από έναν κορυφαίο γνώστη στον ειδικό χώρο του καράτε. Όσα πρόσωπα κρίνονται εδώ είναι αποδεδειγμένα δημόσια πρόσωπα και κρίνονται για πράξεις και παραλήψεις τους στους τομείς των δημόσιων αρμοδιοτήτων τους υπό τα ευρύτερα όρια κριτικής αξιολόγησης, όπως απαιτεί η διαφύλαξη του δημοσίου συμφέροντος για τον αθλητισμό, τον οποίο χρυσοπληρώνει ο Έλληνας φορολογούμενος!!!

Ως επί 17 χρόνια εκδότης του ανωτέρω περιοδικού και από τον Αύγουστο του 2004 ιδιοκτήτης-διαχειριστής του www.karate.gr, αλλά και ως υπέρ των σαράντα ετών διοικητικός αθλητικών ομοσπονδιών καράτε, έχω δικαστεί σε περισσότερες από 80 δίκες (Πρωτοδικείου, Εφετείου, Αρείου Πάγου κτλ.) σε αστικές, ποινικές και διοικητικές υποθέσεις με νίκες ή παραγραφές για τις περισσότερες από αυτές. Για δύο αστικές (με ασφαλιστικά) και μία ποινική (με μία αναίρεση δεκτή!) υποθέσεις, σύνολο 4+4+5=13 δίκες που έχασα, με αντικείμενο κυρίως τη συκοφαντική δυσφήμιση, είχα υποβάλει αντίστοιχα τρεις Προσφυγές (δύο το 2014 και μία το 2015, με κλικ εδώ) στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) με ΠΑΡΑΠΟΝΑ για λανθασμένη εφαρμογή από τους Δικαστές υπέρμετρου περιορισμού στην ελευθερία της έκφρασης στα κείμενά μου, τα οποία αφορούσαν σε κριτικές αξιολογήσεις πράξεων δημοσίων προσώπων, παρ' όλο που υπέβαλα πάντα και σχετικές αποφάσεις του ΕΔΔΑ! Τις Προσφυγές αυτές τις είχα συντάξει μόνος μου χωρίς τη βοήθεια νομικού! Τέτοιες Προσφυγές υποβάλλονται στο ΕΔΔΑ περί τις 30.000 κάθε χρόνο από όλη την Ευρώπη και απορρίπτεται το 95% αυτών από το γραμματειακό πρωτόκολλο και την αρχική εκτίμηση του παραδεκτού της προσφυγής! Οι δικές μου πέρασαν και οι τρεις τα δύο αυτά στάδια μέσα στο ελάχιστο 5% για να δικαστούν!!!

Πριν όμως δικαστούν, το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους (ΝΣΚ), που παρίσταται νομικά στο ΕΔΔΑ για την Ελληνική Κυβέρνηση, μού πρότεινε Συμβιβασμό με Αποζημίωση για παράβαση από τα δικαστήρια του άρθρου 6 περί μη δίκαιης δίκης και του άρθρου 10 περί ελευθερίας της έκφρασης της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) αρχικά για τις δύο αστικές και μετέπειτα και για την ποινική! Αποδέχθηκα το Συμβιβασμό με την Αποζημίωση, διότι οι υποθέσεις είχαν αργήσει απαράδεκτα πάρα πολύ (εξίμισι χρόνια!), ενώ ήταν και οικονομικά συμφερότερος από το να εκδικαστούν! Η επιτυχία αυτή με κατέστησε το μόνο γνωστό Έλληνα Πολίτη, που χωρίς να είναι νομικός κατάφερε να δικαιωθεί σε τρεις ιδιόγραφες Προσφυγές του στο ΕΔΔΑ!!! Δεν υπάρχει δε καμιά αμφιβολία ότι η ανωτέρω πρόταση Συμβιβασμού αποτελεί παραδοχή ήττας, αφού το Δημόσιο δεν χαρίζει ούτε δεκάρα στον Πολίτη!

Το κυριότερο, όμως, είναι ότι το www.karate.gr αναγνωρίστηκε από το ΕΔΔΑ ως δημοσιογραφικό site υπό την ευρεία έννοια και μπορεί πλέον ελεύθερα να κρίνει αξιολογικά πράξεις και παραλήψεις δημοσίων προσώπων στους τομείς των δημοσίων καθηκόντων τους με ευρύτερα πλαίσια εκφράσεων από ότι των απλών ιδιωτών!!! Με βάση αυτό το ακλόνητο συμπέρασμα, οι αρμόδιες δημόσιες υπηρεσίες καλά θα κάνουν να μελετούν σε βάθος τις καταγγελίες, που κατά καιρούς υποβάλλω, και να διορθώνουν τις στρεβλώσεις, τις οποίες καταγγέλλω και τις οποίες "ανέχονται έως υποθάλπουν" χωρίς να ιδρώνει το αυτί τους!!!

"Η Δημοσίευση είναι η Ψυχή της Δικαιοσύνης" = "Όλα στο Φως!"

 Το παρόν δημοσίευμα αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του οικείου κεφαλαίου αλληλένδετων άρθρων και σχετικών 3000 περίπου σελίδων!  Μόλις στέλνετε στους φίλους σας με SMS: "karate.gr", αμέσως ανοίγουν το karate.gr και διαβάζουν το τελευταίο άρθρο του!!!

Τα επόμενα άρθρα των αντίστοιχων εφημερίδων με έκαναν να βρω και να παραθέσω τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, στις οποίες αναφέρονται τα ανωτέρω άρθρα και τις οποίες διαβάζετε εδώ σε pdf: “Λιοναράκης κατά Ελλάδας” και “Βασιλάκης κατά Ελλάδας”.

ΤΑ ΝΕΑ, Σάββατο, 14 Ιουλίου 2007, Γράφει η Νατάσα Μπαστέα
 http://www.tanea.gr/default.asp?pid=30&ct=19&artid=30279&enthDate=14072007

Μην πυροβολείτε τους ρεπόρτερ

Στο Πρωτοδικείο Αθηνών τα τελευταία χρόνια έχει καθιερωθεί κάθε Πέμπτη ένα ειδικό πινάκιο αποκλειστικά για υποθέσεις «προσβολής προσωπικότητας διά του Τύπου». Κάθε Πέμπτη, λοιπόν, 30 - 40 πολίτες (αρκετοί από τους οποίους διάσημα πρόσωπα) μηνύουν δημοσιογράφους και ΜΜΕ. Περισσότερες απο δύο αγωγές, κατά μέσο όρο, κατατίθενται κάθε μέρα εναντίον δημοσιογράφων και ΜΜΕ στο Πρωτοδικείο Αθηνών τα τελευταία 4 χρόνια. Οι περισσότερες λύνονται εξωδικαστικά.

Μια πρόσφατη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων επανέφερε στο προσκήνιο τον νόμο Περί Τύπου. Το 1999 στην ΕΡΑ 1 στην εκπομπή του Νικήτα Λιοναράκη «Στις γειτονιές της Ελλάδας» ένας συνεντευξιαζόμενος άσκησε κριτική για τη δράση εμπλεκομένων στην υπόθεση Οτζαλάν, μεταξύ των οποίων και του δικηγόρου Φ. Κρανιδιώτη.

Αυτός, επικαλούμενος «προσβολή της προσωπικότητάς» του άσκησε αγωγή και ο δημοσιογράφος καταδικάστηκε σε πρώτο και δεύτερο βαθμό, καθώς και στον Άρειο Πάγο. Με δικηγόρο τον καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου Σταύρο Τσακυράκη , προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο θεώρησε «λαθεμένες» τις κρίσεις των ελληνικών δικαστηρίων και καταδίκασε το ελληνικό Δημόσιο να αποζημιώσει τον δημοσιογράφο με το ποσό των 49.238 ευρώ. Η απόφαση εμμέσως αμφισβητεί και τον νόμο 1178/81 όπως τροποποιήθηκε το 1995, που όπως λένε οι ειδικοί έχει προκαλέσει «βιομηχανία αγωγών».

 «Το βασικό», λέει ο καθηγητής Τσακυράκης, «είναι ότι η “γνώμη για πολιτικά θέματα” προστατεύεται από την ελευθερία της έκφρασης. Δηλαδή, σε μια πολιτική συζήτηση οι χαρακτηρισμοί είναι ελεύθεροι και δεν μπορεί να ποινικοποιούνται. Αυτό είναι χρήσιμο να το δουν τα ελληνικά δικαστήρια και να το σέβονται περισσότερο στο μέλλον. Δημόσια πρόσωπα και πολιτικοί δεν μπορούν να κάνουν αγωγές εναντίον όσων εκφράζουν αξιολογικές κρίσεις εναντίον τους, για τις οποίες δεν υπάρχει θέμα απόδειξης».

Το άλλο βασικό σημείο της απόφασης, δηλαδή την αναλογικότητα των χρηματικών ποινών, σχολιάζει ο νομικός σύμβουλος της ΕΣΗΕΑ Λάζαρος Μπελίτσης και παρατηρεί ότι ήδη τα ελληνικά δικαστήρια λαμβάνουν υπ΄ όψιν την οικονομική κατάσταση του δημοσιογράφου ή του μέσου και βάσει αυτής αποφασίζουν. «Είναι όμως εντυπωσιακό ότι οι περισσότερες περιπτώσεις λύνονται εξωδικαστικά με συμβιβασμό. Δημόσια πρόσωπα ξέρουν ότι εάν κάνουν μήνυση ζητώντας ένα πολύ μεγάλο ποσό, αποκτούν μεγάλες δυνατότητες πίεσης. Γι΄ αυτό και η ΕΣΗΕΑ προτείνει να μετατεθεί το βάρος από την οικονομική αποζημίωση στην επανόρθωση που θα διατάξει το δικαστήριο».

(Ελευθεροτυπία, 21/7/2007)   http://www.iospress.gr/megalo2007/megalo20070721.htm

 Δημοσιογραφία χωρίς φίμωτρο
"Η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου δικαιώνει τους αγώνες της ΕΣΗΕΑ"
     (Ανακοίνωση ΕΣΗΕΑ, 16/7/07)

Μια εξαιρετικά σημαντική απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων πέρασε στα ψιλά του ελληνικού Τύπου (με εξαίρεση την «Ε» και την Αυγή). Και όμως, αυτή η απόφαση αφορούσε την Ελλάδα και ειδικά τον Τύπο. Πρόκειται για την ομόφωνη καταδίκη της Ελλάδας στην προσφυγή «Λιοναράκης κατά Ελλάδας» που εκδόθηκε στις 5 Ιουλίου (προσφυγή 1131/05).

Σε εκπομπή του Νικήτα Λιοναράκη στο ραδιόφωνο της ΕΡΑ-1 (24/3/99) ένας καλεσμένος, ο δημοσιογράφος Μανώλης Βασιλάκης είχε σχολιάσει τους πρωταγωνιστές της υπόθεσης Οτσαλάν, μιλώντας για «παρακράτος». Ο δικηγόρος Φαήλος Κρανιδιώτης υπέβαλε αγωγή κατά του κ. Λιοναράκη για όσα είπε ο κ. Βασιλάκης, η οποία έφτασε μέχρι τον Αρειο Πάγο, και τελικά υποχρεώθηκε ο εναγόμενος δημοσιογράφος να καταβάλει 41.000 ευρώ στον ενάγοντα δικηγόρο και στέλεχος του Δικτύου 21.

Ο κ. Λιοναράκης προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, με δικηγόρο τον καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου Σταύρο Τσακυράκη και δικαιώθηκε απόλυτα. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο διέγνωσε παράβαση των άρθρων 6 (δικαίωμα σε δίκαιη δίκη) και 10 (ελευθερία λόγου και έκφρασης) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και διατάσσει το ελληνικό κράτος να καταβάλει στον κ. Λιοναράκη 42.000 ευρώ και τα έξοδά του. Μ’ αυτό τον τρόπο θέτει βέβαια και τον κ. Κρανιδιώτη στο ηθικό δίλημμα αν πρέπει να επιστρέψει τα χρήματα που έχει εισπράξει.

Η απόφαση του ευρωπαϊκού δικαστηρίου είναι ασφαλώς κόλαφος για τη βιομηχανία παρόμοιων αγωγών που είχαν ασκηθεί εκείνη την περίοδο από στελέχη του γνωστού Δικτύου 21 και άλλα δημόσια πρόσωπα που είχαν εμπλακεί στην υπόθεση Οτσαλάν.

Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο με την απόφασή του επιβεβαίωσε ότι δεν πρέπει να υπάρχουν όρια στις αξιολογικές κρίσεις του Τύπου για πρόσωπα του δημόσιου βίου και ότι ο δημοσιογραφικός λόγος απέναντι σ’ αυτά τα πρόσωπα προστατεύεται απόλυτα.

Με την απόφαση, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο:

- Υπογράμμισε το ρόλο του Τύπου ως θεματοφύλακα της σύγχρονης δημοκρατικής κοινωνίας και επισήμανε ότι εξαιτίας αυτή της λειτουργίας του Τύπου, η ελευθερία του δημοσιογράφου περικλείει και τη δυνατότητα κάποιας δόσης υπερβολής, ακόμα και πρόκλησης.

- Διαχώρισε τις φράσεις που είναι δυνατόν να συκοφαντήσουν κάποιον σε γεγονότα και αξιολογικές κρίσεις. Για τα πρώτα είναι δυνατόν να υπάρξει απόδειξη, ενώ οι αξιολογικές κρίσεις δεν προσφέρονται για μια ακριβή απόδειξη.

- Θύμισε ότι τα όρια της παραδεκτής κριτικής είναι μεγαλύτερα όταν αντικείμενο της κριτικής είναι ένα δημόσιο πρόσωπο, το οποίο συνειδητά εκτίθεται σε προσεκτικό έλεγχο των πράξεων και των κινήσεών του από τους δημοσιογράφους αλλά και από το σύνολο των πολιτών.

- Διευκρίνισε ότι σ’ αυτή την κατηγορία δεν εμπίπτουν μόνο οι πολιτικοί, αλλά όσοι αποκτούν δημοσιότητα με οποιοδήποτε τρόπο.

- Θεώρησε ότι οι εκφράσεις «παρακράτος», «φωνασκούντες κακούργοι του Τύπου» και «νευροπαθείς ψευδοπατριώτες» είναι αξιολογικές κρίσεις που δεν εμπίπτουν στην κατηγορία γεγονότων τα οποία πρέπει να αποδειχτούν.

Με τα κριτήρια της απόφασης αυτής μεγάλο μέρος καταδικαστικών αποφάσεων ελληνικών δικαστηρίων εμπίπτει στην κατηγορία της παράβασης του άρθρου 10. Και με δεδομένο ότι οι αποφάσεις του ευρωπαϊκού δικαστηρίου αποτελούν επίσημη νομολογία για την ελληνική δικαιοσύνη, αυτή η απόφαση αποτελεί ασφαλώς σταθμό στον αγώνα για τη διασφάλιση της ελευθερίας του Τύπου στη χώρα μας.

Υπάρχει στην απόφαση και ένα μήνυμα προς την ελληνική νομοθετική εξουσία. Ο τυποκτόνος νόμος 1178/81, όπως τροποποιήθηκε το 1995, πρέπει επιτέλους να αλλάξει. Ο νόμος αυτός δημιούργησε το κλίμα για τη βιομηχανία αγωγών εναντίον του Τύπου, ειδικά από «επώνυμους» πολιτικούς, πολιτευτές, και μεγαλοπαράγοντες κάθε είδους. Με βάση το σκεπτικό της απόφασης, η κατεύθυνση του νόμου αυτού που ουσιαστικά προστατεύει κυρίως τους μεγαλοπαράγοντες αντιφάσκει με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση.

Από όλες αυτές τις απόψεις, οι Ελληνες δημοσιογράφοι οφείλουν πολλά στην απόφαση αυτή του Δικαστηρίου του Στρασβούργου. Αρκεί, βέβαια, να τη διαβάσουν.

 

(Ελευθεροτυπία, 21/7/2007)

www.karate.gr    

 Αρχική     Επικαιρότητα     Οι Δίκες του Καράτε