karate.gr:  08 - Περιεχόμενα Τεχνικής

  Πρώτη δημοσίευση 30/9/2004

Αρχική      Επικαιρότητα      Τεχνική   .

Καταχωρήσεις στο karate.gr Διοργανώσεις Στηρίξτε το karate.gr με 20 €/έτος!

 

Μακιβάρα:

Ο Σιωπηλός Σύντροφος Εξάσκησης στο Καράτε.

 

Ένα από τα πρώτα πράγματα που παρατηρούμε στην ανθρώπινη ανατομία είναι η ολοκληρωτική έλλειψη φυσικών όπλων.

Το πέλμα του μπροστινού ποδιού και τα νύχια, που εξυπηρετούν αυτό το σκοπό πολύ καλά σε πολλά πλάσματα του ζωικού βασιλείου, στη περίπτωσή μας έχει μετατραπεί μέσα από εκατομμύρια χρόνων φυσικής επιλογής στην απίστευτα εύστροφη και κάπως λεπτεπίλεπτη παλάμη του χεριού μας. Τα δόντια μας, που εξυπηρετούν πολύ καλά τη λειτουργία του μασήματος, απέχουν πολύ από το να αποτελούν όπλο άμυνας.

Αυτή η έλλειψη φυσικών όπλων δε έχει αντικατασταθεί με το ένστικτο. Αναμφισβήτητα, ο γενετικά προγραμματισμένος μαχητής θα πρέπει να αφιερώσει πολλά και συχνά επίπονα χρόνια για να τελειοποιήσει τις μαχητικές του ικανότητες. Στις μαχητικές τέχνες ο άνθρωπος έχει να χρησιμοποιήσει μόνο τα έμφυτα χαρίσματά του της δύναμης, της ευκινησίας της εξυπνάδας και της ικανότητας για εκπαίδευση.

Ενώ όλα τα μαχητικά συστήματα στον κόσμο διδάσκουν τις τεχνικές της πάλης, οι παραδόσεις της Κίνας, της Οκινάουα και της Ιαπωνίας προχωρούν ένα βήμα πιο πέρα με το να σκληραίνουν αυστηρά και μεθοδικά τις επιφάνειες του σώματος που χρησιμοποιούνται στα χτυπήματα. Όπως και με τόσες άλλες απόψεις των μαχητικών τεχνών, οι Κινέζοι ήταν οι αληθινοί πρωτοπόροι στην αλλαγή της κατάστασης των χεριών.

Γνωστή σαν εξάσκηση της “σιδερένιας παλάμης” ή του “σιδερένιου χεριού” το σφυρηλάτημα των φυσικών όπλων επιδιώχθηκε από τους Κινέζους με δύο πολύ διαφορετικούς αλλά αλληλοσυμπληρώμενους τρόπους. Στις «εξωτερικές» σχολές, όπως είναι αυτές που έχουν σχέση με την παράδοση σαολίν, η εκπαίδευση περιλάμβανε χτυπήματα των χεριών πάνω σε άμμο, φασόλια, ρινίσματα σιδήρου κτλ. που τα ακολουθούσαν μασάζ και περιποίηση με βότανα. Στις «εσωτερικές» σχολές, δινόταν έμφαση στο τσι (εσωτερική ενέργεια) και την ανάπτυξή του, πράγμα που έκανε ικανό τον ασκούμενο να καταφέρει μεγάλη ζημιά στον αντίπαλο με ένα φαινομενικά αδύναμο και χαλαρό χτύπημα. Και στις δύο περιπτώσεις, οι τεχνικές χτυπημάτων επικεντρώνονταν στα ζωτικά σημεία του αντίπαλου.

Αν και όλεςοι επιφάνειες του χεριού που χρησιμοποιούνται στα χτυπήματα τύχαιναν ειδικής μεταχείρισης, μεγαλύτερη έμφαση δινόταν στις τεχνικές της ανοιχτής παλάμης και ιδιαίτερα σε εκείνες που χρησιμοποιούσαν την παλάμη και τα δάχτυλα. Για τον καρατέκα που χρησιμοποιεί τεχνικές της Ιαπωνίας και της Οκινάουα, σφυρηλάτημα του χεριού σημαίνει εξάσκηση στη “μακιβάρα”.

Η μακιβάρα είναι βασικά ένας κωνικός στύλος που θάβεται στο χώμα και τυλίγεται με άχυρο ή σκοινί. Από πολλούς ερευνητές πιστεύεται ότι είναι νεωτερισμός της Οκινάουα. Οι άνθρωποι της Οκινάουα λέγεται ότι ανέπτυξαν μια ντόπια μαχητική τέχνη που ονομάζεται “τε” (χέρι) η οποία σαν επίκεντρο είχε τη χρησιμοποίηση της γροθιάς σαν πρωταρχικό όπλο άμυνας. Αυτή η τέχνη αργότερα συνδυάστηκε με ποικίλες μορφές Κινέζικη ς πυγμαχίας και έγινε το σημερινό καράτε. Η γροθιά είναι η βασική. αλλά όχι και η μοναδική, επιφάνεια που χρησιμοποιείται για χτυπήματα και που σκληραίνεται πάνω στη μακιβάρα.

Πολύ πριν αναπτυχθεί το jiyu kumite (ελεύθερος αγώνας), τα kata (φόρμες) και η εξάσκηση στη μακιβάρα ήταν οι δίδυμοι στυλοβάτες της προπόνησης του καράτε, Όσον αφορά τα πλεονεκτήματα αυτής της εκπαίδευσης, οι παραδοσιακοί μάστερς του καράτε παρουσιάζουν ομοφωνία. Ο Gichin Funakoshi, ιδρυτής του Shotokan καράτε, λέει: «νoμίζω ότι δεν είμαι υπερβολικός όταν λέω πως η εξάσκηση με τη μακιβάρα. είναι ο θεμέλιος λίθος στη δημιουργία ισχυρών όπλων». Σύμφωνα με τον διάσημο καρατέκα Mas Oyama: «η προπόνηση με το χτύπημα πάνω σε μια μπανταρισμένη σανίδα είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους για να φτιάξει κανείς δύναμη και ισχύ στα χέρια, τους καρπούς και τους γλουτούς». Ο ειδικός του Σόριν-ρύου Shoshin Nagamine λέει ότι ο καρατέκα «μελετά την χρησιμοποίηση της μακιβάρα από κάθε δυνατή γωνία σε μια προσπάθεια να αναπτύξει atemi, συμπυκνωμένη καταστρεπτική δύναμη».

Σήμερα, πάντως. η εξάσκηση στη μακιβάρα αγνοείται από την πλειοψηφία των καρατέκα. Θεωρείται συχνά σαν απαρχαιωμένη. επικίνδυνη και άσχετη με τις ανάγκες των σημερινών μαχητών. Και. για να είμαστε δίκαιοι. είναι αλήθεια ότι η απερίσκεπτη υπερπροπόνηση πάνω στην σανίδα χτυπημάτων μπορεί να δημιουργήσει μόνιμη βλάβη στο χέρι, Όμως, με τους σωστούς κανόνες ασφάλειας. η μακιβάρα μπορεί να προσφέρει πλεονεκτήματα που δεν μπορούν να τα προσφέρει ούτε η πιο δυναμική εξάσκηση σε σάκο. Όπως σχεδιάστηκε από τους κατασκευαστές του, ο στύλος χτυπημάτων δεν επινοήθηκε για να προκαλέσει. αλλά για να προστατεύσει από ζημιές τη γροθιά. Είναι γνωστό σε όλους ότι το μέρος του σώματος που παθαίνει τις συχνότερες βλάβες στις καταστάσεις πάλης είναι το χέρι. Ακόμα και οι επαγγελματίες πυγμάχοι, που είναι συνηθισμένοι στο προστατευτικό παραγέμισμα των γαντιών, διατρέχουν τον κίνδυνο σπασμένων κοκάλων όταν οι αρθρώσεις των δαχτύλων τους είναι γυμνές.

Στη σανίδα χτυπημάτων, η αρνητική ανάδραση μιας ακατάλληλα σφιγμένης γροθιάς είναι άμεση. Αν η εξάσκηση στη μακιβάρα αρχίσει ελαφρά και αυξηθεί σταδιακά με τον καιρό, ο κίνδυνος των δύο βασικών πηγών ζημιάς του χεριού όταν υπάρχει σύγκρουση με σκληρή επιφάνεια (όπως το ανθρώπινο σώμα) μπορεί να εξαλειφθεί.

Η πρώτη κύρια αιτία πρόκλησης ζημιάς στο χέρι είναι η ισχυρή σύγκρουση πάνω στην επιφάνεια χτυπήματος, Η παρατεταμένη και σταδιακή εξάσκηση με μακιβάρα έχει σαν αποτέλεσμα τη σκλήρυνση του δέρματος που προστατεύει τα κόκαλα και τους χόνδρους της γροθιάς. Αυτό, στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν προκαλεί παραμόρφωση του χεριού.

Ένας δεύτερος τύπος ζημιάς που προκαλείται με το χτύπημα προέρχεται από την ακατάλληλη χρησιμοποίηση του καρπού ή της γροθιάς, όπως για παράδειγμα προεξέχοντα δάχτυλα ή αρθρώσεις και χαλαρός καρπός. Η μακιβάρα σιωπηρά θα σας υπενθυμίζει να διορθώνετε αυτά τα λάθη με μια ευθύτητα που τα λόγια σπάνια την έχουν, .

Συχνά ειπώθηκε ότι εφόσον δεν μπορεί να γίνει εξάσκηση συνδυασμών τεχνικών πάνω στην σανίδα χτυπημάτων, η χρησιμότητά της περιορίζεται, Αυτό όμως, είναι μάλλον πλεονέκτημα παρά μειονέκτημα. Πρέπει να θυμόμαστε ότι η μαχητική στρατηγική πάνω στην οποία στηρίζεται το παραδοσιακό καράτε δεν έχει σαν σκοπό να καταπνίξει τον αντίπαλο και να εντυπωσιάσει τους παρατηρητές με ένα εντυπωσιακό συνοθύλευμα τεχνικών, αλλά περισσότερo σκοπεύει να κατατροπώσει τον αντίπαλο με ένα χτύπημα, μια γροθιά ή μια κλωτσιά. Όπως λέει ο Φουνακόσι: «όταν στην μάχη ρίχνεις ένα χτύπημα καράτε, πρέπει να μην έχεις καμία αμφιβολία ότι το ένα χτύπημα θα κρίνει τα πάντα. Αν έχεις κάνει ένα λάθος, θα είσαι εκείνος που θα πέσει. Πρέπει να είσαι πάντα έτοιμος για μια τέτοια περίσταση». Η εκπαίδευση στη μακιβάρα απαιτεί ότι όλη η αυτοσυγκέντρωση θα έχει σαν επίκεντρο την τεχνική του χεριού.

Ευτυχώς, αυτό το ανεκτίμητο προπονητικό εργαλείο είναι εύκολο και ανέξοδο στην κατασκευή του. Η «μακιβάρα του φτωχού ανθρώπου» μπορεί να φτιαχτεί καρφώνοντας με τις βάσεις στο ίδιο ύψος δύο σανίδες, από τις οποίες η πίσω θα έχει ύψος 120 πόντους και διαστάσεις 5 Χ 10 και η μπροστινή ύψος 180 πόντους και διαστάσεις 10 Χ 10 (θα ήταν προτιμότερη πάντως μια κωνική σανίδα ύψους 180 πόντων και διαστάσεων 10 Χ10). Το σύνολο αυτό θα το στερεώσετε με ασφάλεια στο έδαφος τόσο βαθιά ώστε το πάνω μέρος της να βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο με τους ώμους σας ή λίγο παρακάτω. Καλύψτε την επιφάνεια που θα ρίχνετε τα χτυπήματα με ένα ύφασμα, τυλίχτε την με σκοινί ή νήμα και είστε έτοιμος να αρχίσετε. Η όλη επιχείρηση θα σας κοστίσει περίπου 20-30 ευρώ.

Οι μακιβάρες που στερεώνονται στον τοίχο είναι πολύ εύκολο να βρεθούν, αλλά η γροθιά έχει μια τάση να γλιστράει από το γέμισμα πάνω στον τοίχο - με δυσάρεστα αποτελέσματα. Επίσης, δεν μπορεί να σας προσφέρει τα χαρίσματα ενός στύλου θαμμένου έξω από το σπίτι.

Όταν είστε έτοιμος να αρχίσετε την προπόνηση στην μακιβάρα, να θυμάστε τα εξής:

1. Μην βιάζεστε. Πρέπει να αντιμετωπίσετε την εξάσκηση με μακιβάρα όπως αντιμετωπίζετε το ίδιο το καράτε. Είναι μια δραστηριότητα με την οποία κάποιος πρέπει να ασχολείται ολόκληρη τη ζωή του. Πολλοί άνθρωποι βιάζονται στην εκπαίδευση, προκαλούν ζημιές στον εαυτό τους και έπειτα σταματάνε εντελώς.

2. Συνεχίστε με το μαλακό. Τους πρώτους μήνες να ασχοληθείτε μόνο με τη σωστή στάση και το σφυρηλάτημα του χεριού με ελαφρά χτυπήματα, ειδικά όταν πρόκειται για εκείνα που απαιτούν τη χρήση ευαίσθητων περιοχών όπως είναι το μπροστινό και το οπίσθιο μέρος της παλάμης, καθώς και η κόψη της παλάμης.

3. Δώστε σημασία στο σώμα σας. Αν έχει σκιστεί το δέρμα ή έχουν μελανιάσει οι ιστοί, σταματήστε αμέσως την προπόνηση του συγκεκριμένου σημείου μέχρι να βελτιωθεί η κατάστασή του. Αργότερα ξαναρχίστε πιο ελαφρά από ότι πρωτύτερα. Μπορείτε να καλύψετε τη διαφορά χρησιμοποιώντας άλλες, λιγότερο τρωτές περιοχές του χεριού όπως το εσωτερικό της παλάμης και η κόψη της. Ξεχάστε τις ιστορίες με ηρωικές προπονήσεις που αψηφούν τις ζημιές. εκτός κι αν θέλετε να καταλήξετε με κάποια αναπηρία.

4. Μην κάνετε επίδειξη. Αυτός είναι ένας τρόπος να τραυματιστείτε. Γι’ αυτό το λόγο προτείνω την μοναχική προπόνηση. Ακόμα και οι πιο συγκροτημένοι από εμάς έχουμε την τάση να αυξάνουμε το ρυθμό και την ένταση, όταν υπάρχει φιλοθεάμον κοινό.

5. Δώστε έμφαση στην εξάσκηση του χεριού, ιδιαίτερα στο αντίστροφο χτύπημα (τσούκι). Η χρησιμοποίηση των αγκώνων, των γονάτων και των ποδιών στη μακιβάρα πρέπει να αποφεύγονται. Ένας βαρύς σάκος είναι αρκετός για τη σκληραγώγηση αυτών των σημείων.

6. Συμπληρώστε τις ασκήσεις της στατικής μακιβάρα με δυναμική δουλειά στο σάκο. Ένας βαρύς σάκος σχολείου συνήθως είναι στολίδι ή παιχνίδι. Σε πολλά ντότζο (σχολές μαχητικών τεχνών), δυναμικές και προγραμματισμένες ασκήσεις σε σάκους περιλαμβάνονται σε όλες τις τάξεις. Μετά από ικανοποιητική εξάσκηση στη μακιβάρα μπορείτε να χτυπάτε το σάκο χωρίς γάντια..

7. Κάντε το συνήθεια. Χρειάζονται μόνο λίγα λεπτά κάθε μέρα για να δώσετε 100 με 200 χτυπήματα στην σανίδα. Το μυστικό είναι να το κάνετε όλο το χρόνο. Φυσικά, θα κάνετε εξαιρέσεις όταν ο καιρός είναι εξαιρετικά ακατάλληλος, μειώνοντας είτε την διάρκεια είτε την ένταση της προπόνησης, ή παραλείποντας εντελώς μια μέρα.

Αν ακολουθήσετε αυτούς τους κανόνες ασφαλείας και χρησιμοποιήσετε την δική σας κοινή λογική, μπορείτε να αρχίσετε την εξάσκηση που θα βελτιώσει πολύ τη γενική σας ικανότητα στο καράτε. Η δύναμη που θα αποκτήσετε με αυτό το είδος προπόνησης είναι ορατή μέσα σε λίγους μήνες. Είναι επίσης ενθαρρυντικό να ξέρετε ότι διαιωνίζοντας αυτή την πρακτική, ακολουθείτε τα βήματα των μεγάλων δασκάλων του καράτε όπως είναι ο Gichin Funakoshi, ο Chojun Miyagi, ο Kenwa Mabuni και άλλοι πιο σύγχρονοι.

Καλά χτυπήματα!

 

www.karate.gr      

  Αρχική      Επικαιρότητα      Τεχνική   .